Atlas Okyanusu kıyısında yer alan; güneyde Namibya, kuzeyde Kongo Demokratik Cumhuriyeti, doğuda Zambiya’ya komşu olan Angola’da yaklaşık 30 milyon kişi yaşıyor.
Ovimbundu, Ambundu, Bakongo, Chokwe ve Mbunda üzere farklı etnik kümelerin yaşadığı ülkenin resmi lisanı Portekizce, nüfusun çoğunluğu Hristiyan.
Nüfusunun yüzde 46’sının 15 yaşın altında olduğu ülke, dünyanın en genç 4. ülkesi pozisyonunda.
Ülkenin başşehri ve en kalabalık kenti olan Luanda, birebir vakitte kıtanın en eski sömürge kentlerinden biri olarak öne çıkıyor. Yaklaşık 500 yıl boyunca Portekizlilerin sömürgesi altında kalan ülkede, iktisadın yanı sıra kültür ve sanat alanlarında da hala Portekiz tesiri hissediliyor.
1975’te kazanılan bağımsızlıktan sonra 2002 yılına kadar iç savaşa sahne olan ülkede alt ve üstyapı faaliyetlerinin yanı sıra tarım ve sanayi alanında büyük boşluk bulunuyor.
Angola Cumhurbaşkanı Joao Manuel Gonçalves Lourenço’nun 26-29 Temmuz’da Türkiye’ye ziyareti sırasında Türk iş insanlarını bu boşluğu doldurmak için davet etmesi üzerine, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın 17-22 Ekim tarihlerinde düzenleyeceği ziyaretle bu sürecin süratle başlaması bekleniyor.
PORTEKİZLİLER 15. YÜZYILDA AYAK BASTI
Angola topraklarına birinci 15. yüzyılda ayak basan Portekiz, 16. yüzyıl boyunca ülkenin farklı bölgelerini ele geçirmeye başladı.
Hollanda’nın 1641 yılında bugünkü başşehir Luanda’yı ele geçirdiği ülkede güç çabasını Portekiz kazanarak ülkede hakimiyeti sağladı.
Kongo ve Ndongo krallıklarını işgal eden Portekiz vakitle tüm ülke topraklarını ele geçirdi. Angola ismi, Ndongo hükümdarlarına verilen unvan olan kral manasındaki “ngola”dan geliyor.
Asırlarca ham unsur, tarım eserleri ve köle ticaretini sürdüren Portekiz, 1951 yılında Angola’yı deniz çok toprakları ilan etti.
İÇ SAVAŞ 2002’YE KADAR SÜRDÜ
Bağımsızlık için çaba eden ve farklı ülkelerin desteklediği Angola Ulusal Bağımsızlık Cephesi (FNLA), Angola’nın Bağımsızlığı İçin Halk Hareketi (MPLA) ve Angola’nın Tam Bağımsızlığı İçin Ulusal Birlik (UNITA) kümeleri, 11 Kasım 1975’de bağımsızlığın kazanılmasından sonra güç çabasına girişti ve iç savaş başladı.
2002 yılında UNITA’nın başkanı Jonas Savimbi’nin vefatıyla iç savaş ve çatışmalar büsbütün son buldu.
1992’DEN BU YANA BİREBİR PARTİ YÖNETİYOR
Birinci defa 1992 yılında seçimlerin yapıldığı ülkeyi bağımsızlığından bu yana MPLA yönetiyor.
2010’da değiştirilen anayasayla seçimlerde en fazla oyu alan siyasi partinin önderi cumhurbaşkanı olmaya hak kazanıyor. Bir kişi en fazla iki kere cumhurbaşkanı olabilirken cumhurbaşkanı ve meclisin misyon müddeti 5 yıl sürüyor.
Ülkedeki 18 idari bölge, cumhurbaşkanınca atanan valiler tarafından yönetiliyor.
2017 yılından bu yana cumhurbaşkanlığı koltuğunda oturan Joao Manuel Gonçalves Lourenço, daha evvel 2014-2017 yıllarında ülkenin savunma bakanı olarak misyon yaptı.
İKTİSAT PETROLE BAĞIMLI
Dünyanın en süratli büyüyen ekonomilerinden biri olarak gösterilen ülke neredeyse büsbütün petrole bağımlı.
Angola Ticaret Bakanlığının bilgilerine nazaran, 2018 yılı gayrisafi yurt içi hasılası 89,6 milyar olan Angola, birebir yıl Sahra-Altı Afrika’nın en büyük üçüncü iktisadı oldu.
Ülkenin bulunan yeni petrol alanlarıyla birlikte Afrika’da en fazla petrol üreten ülke pozisyonuna ulaşması bekleniyor. Petrol, Angola gayrisafi yurt içi hasılasının yüzde 85’ini ve ihracatın yüzde 97’sini meydana getiriyor.
Petrolden sonra ülkenin en kıymetli ihracat eserleri elmas ve gibisi pahalı madenler.
Türkiye-Angola ticaret hacmi, 2010 yılında 110 milyon dolarken, 2020 yılında 183 milyon dolara ulaştı. Angola’dan yapılan ithalat sayısı ise 2020 yılında yalnızca 4,2 milyon dolar oldu.
Haber7
