Bozdağ: “(İfade özgürlüklerinin kısıtlandığı iddiası) Muhalif diye kapatılan bir medya ismi söyler…

Eski Başbakan Yardımcısı ve Adalet Bakanı, TBMM Anayasa Komitesi Yöneticisi Bekir Bozdağ, FETÖ’nün 15 Temmuz darbe teşebbüsünün 4. yılı ve FETÖ’yle savaşa ait Anadolu Ajansı’nın (AA) sorularını yanıtladı.

Bozdağ, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın, liderliğiyle nasıl Türkiye‘yi bütün vesayet organlarından kurtardıysa FETÖ’nün Türkiye’yi işgaline de mani olduğunu belirterek, “Tayyip Beyefendi olmasaydı FETÖ’yle mücadeleyi Türkiye’nin gündemine ne CHP ne de başkaları getirebilirdi. Bu türlü bir savaş de yapılamazdı.” dedi.

Teröristbaşı Gülen’in iadesi için ABD’ye binlerce delil sunmalarına karşın adeta ıslak imzalı bir doküman istendiğinin altını çizen Bozdağ, “‘Efendim deliller reddolur.’ dediler. Bunun üzerine ‘Peki reddolacaksa siz duruşmaya gönderin, duruşma reddetsin.’ dedim. Duruşmaya buna karşın göndermediler. Zira duruşmaya gönderdiği vakit, adil, objektif bir duruşma o iade talebini reddetmez.” diye konuştu.

Anayasa Komitesi Yöneticisi Bozdağ’a yöneltilen sorular ve bu sorulara verdiği yanıtlar şöyle:

SORU: Türkiye bugüne kadar mütemadi darbelere maruz kalan bir devlet. Siz ise hükümette kimi önemli adımlar attınız. Darbeleri engelleyecek adımlar attınız lakin en nihayetinde 4 sene evvel teşebbüsünde bulunuldu. Bunu neye yoruyorsunuz? Bütün bu atılmış adımlara karşın Türkiye’de darbe olabilme ihtimalini neye yoruyorsunuz?

YANIT: Keşke Türkiye’nin bu türlü bir kültürü hiç olmamış olsaydı. Hem Osmanlı’da hem de Cumhuriyet devrinde pek çok hükümet darbesiyle Türkiye karşı zıdda kaldı. Bunları yok edecek bir kültürü de geliştirmeyi başaramadık. Türkiye’de 27 Mayıs 1960 darbesi, 12 Eylül 1980 darbesinin geri sayımının başladığı gündür esasında. 12 Mart 1971 muhtırası, 28 Şubat 1997 muhtırasının geri sayımının başladığı gündür. Sebebine gelince, Türkiye’de darbeden sonra iş başına gelen hükümetler, ‘Bir daha bu memlekette darbe olmasın, kimse darbe yapmaya cüret edemesin.’ diye önlem almamış. Güya hiçbir şey olmamış, her şey güllük gülistanlıkmış üzere yoluna devam etmiş. Velev 1963 yılında bir kanun tasarısı parlamentoya sunuluyor. O kanun parlamentoda kabul ediliyor. 27 Mayıs gününü Hürriyet ve Anayasa Bayramı olarak yasalaştırıyorlar. Bir darbenin yapıldığı günü, hükümet bayram ilan eden kanun tasarısı hazırlıyor. O devranın Meclisi çift kanat, hem senato var hem millet meclisi ikisi bir arada kabul ediyor. Darbenin yapıldığı gün Hürriyet ve Anayasa Bayramı; hem hürriyet yok ediliyor hem de anayasa ilga ediliyor ancak Meclis, hükümet, bunu bayram ilan ediyor ve biz devlet olarak yaklaşık 20 yıl darbenin yapıldığı günü Hürriyet ve Anayasa Bayramı olarak kutladık. Hiçbir önlem geliştirilmedi, alınmadı, hasebiyle her darbe bir sonraki darbe için her muhtara bir sonraki muhtıra için başlangıcın birinci günü olarak gelişti.

Birinci kez Türkiye’de yeni darbeler, muhtıralar olmasın diye önlem alan, duruş ortaya koyan hükümet AK Parti hükümetidir, Cumhurbaşkanımız Erdoğan’ın liderliğindeki Cumhuriyet hükümetleridir. 15 Temmuz, son darbe teşebbüsüdür. AK Parti iktidara geldikten sonra pek çok diğer darbe teşebbüsleri de oldu. 367 kararının verildiği Anayasa Duruşması, ben o kararı Meclisin iradesine bir darbe olarak görürüm. Zira parlamento cumhurbaşkanını seçemedi. Gerisinden 2008’in başında Milliyetçi Hareket Partisi ile AK Parti anlaştı, yükseköğrenimde başörtüsünü özgür bırakan bir düzenleme yaptı. Gerisinden 14 Mart 2008’de AK Parti’ye kapatma davası açıldı. Cumhurbaşkanımız dahil, aralarında ben de varım 72 insana siyasi yasak talep edildi. Şayet bu dava kabul edilseydi, Cumhurbaşkanımıza yasak konulsaydı, hükümet, Anayasa Duruşması kararıyla düşmüş oluyordu. Zira Başbakan fikir, hükümet otomatik düşüyor Anayasa’ya nazaran. Bu da münferit bir yargı yoluyla bir öteki darbe teşebbüsüdür. 27 Nisan e-bildirisi de o denli. Ondan evvelki muhtıralara baktığınızda, hükümetler duruş koymadı lakin 27 Nisan bildirisini Cumhurbaşkanımız yırttı, çöpe attı. ‘Asker hükümete talimat veremez, muhtıra veremez, bildiri gönderemez, ben bunu ayağımın altına atarım.’ dedi, yırttı çöpe attı.

Gezi vukuatları, Mısır’da Mursi’ye yapılan darbenin Türkiye’de Cumhurbaşkanı Erdoğan ve hükümetine yapılması için başlatılmış bir öteki darbe teşebbüsüdür. Birebir halde mukabele gördü; Cumhurbaşkanımız bu meydanları hareketlendiren, Mısır’daki sonucu Türkiye’de elde etmek isteyen güçlere ve onların Türkiye içinde kullandığı herkese, milleti gerisine alarak büyük bir savaş verdi ve o süreci akamete uğrattı.

17-25 Aralık da hakeza birebirdir. O da bir gayrı darbe teşebbüsüdür. FETÖ’nün yargı ve emniyet içindeki teröristleri vasıtasıyla yargı darbe teşebbüsüdür. Direkt Cumhurbaşkanımızı ve hükümetimizi amaç alan, onları iktidardan indirmeyi maksat alan bir öteki darbe teşebbüsüdür. Bütün bunlarla uğraş etti AK Parti. Bunların hepsini de etkisiz hale getirdi. Askeri İç Hizmet Kanunu’nun 35. unsurunu bütün darbeciler darbelere münasebet olarak ‘Biz kanundan aldığımız yetkiyi kullanıyoruz.’ diye yazarlardı. İç Hizmet Kanunun 35. unsurunu biz değiştirdik. Meclisin acilen ilerisinde bir tabur vardı. Meclisin içine de tabur koymuşlar, yani bir darbe teşebbüsü sırasında Meclisi tabur derhal teslim alır. Cumhurbaşkanımız, Başbakanlığı devrinde, onun talimatıyla Meclis Liderimiz Cemil Çiçek’in başkanlığı devrinde tabur Meclisten çıkarıldı. Şayet tabur çıkarılmamış olsaydı, 15 Temmuz gecesi parlamentoyu açabilir miydik? Parlamentoyu, oradaki tabur darbecilerle bir arada hareket ettiği takdirde çabucak teslim alırdı. Bu bakımdan, darbeyi tedbire bakımından atılan değerli bir diğer adımdır. Ama en değerli adımlar 15 Temmuz darbe teşebbüsünün gerisinden atıldı. OHAL ilan edildi ve bu çerçevede Cumhuriyet tarihinde birinci kez, bu devlette tekrar darbe yapılmasın, yine muhtıra verilmesin, verilen, yapılan bir şey olursa da asla muvaffakiyete ulaşmasın diye önemli önlemler alındı. Örneğin Genelkurmay, Ulusal Savunma Bakanlığına bağlandı. Evvelce bunu konuşmak bile mümkün değildi. Kuvvet komutanlıkları direkt Ulusal Savunma Bakanlığına bağlandı.

Jandarma Umumi Komutanlığının, Genelkurmay ile Ulusal Savunma Bakanlığı ile olan bir irtibatları külliyen koparıldı. Cumhurbaşkanı, Anayasamıza nazaran başkomutandır lakin askeri birliklere buyruk verme salahiyeti yok. Buyruk verme salahiyeti olmayan bir başkomutan. Başbakanın da yok eski sistemde, Ulusal Savunma Bakanının buyruk verme salahiyeti yok. Birinci sefer Cumhurbaşkanına ve Ulusal Savunma Bakanına TSK’nın direkt her kademesine buyruk verme salahiyetini yasaya koyduk, zira o gece yaşanan problemler bunun büyük bir sorun olduğunu gösterdi ve bunu da getirdik. Askeri liseler, askeri harp mektepleri kaldırıldı, Ulusal Savunma Üniversitesi kuruldu. Daha birinci öğrenciliğe başladığı gün darbe hayaliyle başlayan bir zihniyeti büsbütün yok etmek, liseden sonra bu eğitimi başlatmak ve bunu da yeni bir sistem üzerinden götürmek için Ulusal Savunma Üniversitesi kuruldu ve askeri liseler kaldırıldı.

Ankara’nın etrafında birçok birlik vardı, Ankara’nın gereksinimi olmadığı halde; mesela tanklar, öteki şeyler, buraya düşmanın gelmesi mümkün değil, esasında sona yakın yanlarda konuşlandırılması gerekirken Ankara’ya konuşlandırılmış birliklerin tamamı Ankara dışına çıkarıldı. İstanbul’da da tıpkı adımlar atıldı. Meclis o gece bombalandı gelgelelim bomba atan uçaklardan Meclisi koruyan savunma sistemi yok. Başbakanlık, İçişleri Bakanlığı, Şahsi harekat, Emniyet Umumî Müdüriyeti, Jandarma Umumi Komutanlığı, Cumhurbaşkanlığı bombalandı. Hiçbirinin kendilerini koruyacak savunma sistemleri yok lakin artık hepsinin üstünde uçuş yasağı var bir, ikincisi de hepsini savunma sistemleri koruyacak. Birisi buraları bombalamaya cüret ettiği vakit bunu yapamadan aşağıya indirecek savunma mekanizmaları oluşturuldu.

Çok önemli demokratikleşme ıslahatları yapıldı OHAL’in ilanından sonra. Artık bunlar görülmedi, olağan vakitlerde biz bunları yapmış olsaydık ayakta alkışlanacak şeylerdi. Biz OHAL ile Türkiye’nin en kıymetli demokratikleşme ıslahatlarını gerçekleştirdik ve bunu Türkiye tarihine de geleceğine de emanet ettik. En kıymetli ıslahatlar, yine bu memlekette darbe olmasın, tekrar muhtara olmasın diye atılan adımlardır. Bu adımların en değerlisi tahminen sistem değişikliğidir. Hükümet sistemi değişikliği, Türkiye’de yine darbe oluşmasın, darbe oluşturacak bir taban oluşmasın diye atılmış tarihi bir adım ve büyük bir ıslahattır. Artık yetkiyi halk veriyor. Yüzde 51 ile veriyor. Yüzde 51’in isteğini arayan; askerden, vesayetten, darbeden, şuradan buradan medet umamaz. Halk işe el koyar ve sıkıntıyı çözer. AK Parti devrinde atılan bu adımlar, Türkiye’nin geleceğinde yeni muhtıralar ve darbelerin oluşmasını maniler. Şayet engelleyemezse bile bu düzenlemeler, bu teşebbüslerin başarılı olmasını muhakkak engelleyecek tarihi adımlar, büyük demokratikleşme reformlarıdır.

SORU: Bu darbe kültürü artık Türkiye’den gitti mi? Münhasıran orduda yapılan değişiklikler, bir zihin dönüşümü oldu mu sizce?

YANIT: Bunların hepsi, bir zihniyet değişikliği yapmak için yeni bir kültür oluşturmak için ekilmiş tohumlardır. Bu tohumlar filiz olacak daha sonra meyvelerini verecek. Bunlar yeni adımlar. Birdenbire her kanuni düzenleme 40-50 yıllık kültürü yok edip yeni bir kültürü herkesin içine sindirmesini sağlayamaz, vakte gereksinim var. Fakat aradan geçen 4 yıl içerisinde bu mevzuda önemli aralar alındı. Önümüzdeki devir dilimi içerisinde bu oluşacaktır.

Rahmetli Menderes hayattayken darbeye uğradı, hükümeti düştü ancak halk sahip çıkmadı gözüküyor. Neden? Bakıyorsun Menderes kendi teslim oldu. 12 Mart muhtırası oldu, muhtıraya karşı hiçbir umum lider, başbakan, Cumhurbaşkanı dahil karşı durmadı. Muhtıra geldi Cumhuriyet senatosunda okundu, Millet Meclisinde de okundu, Resmi Gazete’de yayınlandı. Hiçbir milletvekili, o devrin meclis lideri çıkıp da ‘Bu parlamento demokrasinin merkezidir, siz milletin iradesinin oluştuğu Mecliste muhtıra okutamazsınız.’ demedi. ‘Bu muhtırayı verenleri Cumhuriyet savcılığına bildirelim onlar hakkında süreç yapsın.’ demedi. Meclis Yöneticisi iade edelim demedi. Yalnızca Hasan Korkmazcan itiraz etti. Parlamento başını eğdi, muhtırayı dinleme zilletini yaşadı. Gerisinden hükümet istifa etti, muhtıracılar ‘Her partiden bakan lazım.’ dediler, bakan verdiler ve hükümete güvenoyu verdiler. 12 Eylül’de de önderler sokağa çıkmadı, darbeye direnmedi, teslim oldu. 28 Şubat’ta merhum Necmettin Erbakan başkanları gezdi, 28 Şubat kararlarını imzalamamakta direndi. Başkanları gezdi, yardım istedi, ‘Gelin biz bunlara karşı birlikte uğraş edelim.’ dedi, yalnız bıraktılar. DYP’ye operasyon yapıp, pek çok milletvekilini istifa ettirip yeni bir parti kurdurdular, Erbakan Öğretmen yalnız bırakıldığından istifa etmek zorunda kaldı. Halkımızın hoş bir tabiri var: Önder çalının gerisine saklanırsa, halk dağın ardına saklanır. Artık birinci kere 15 Temmuz darbe teşebbüsü sırasında Türkiye’nin başkanı, Cumhurbaşkanımız Erdoğan, kendinin, eşinin, çocuklarının ve torunlarının, en sevdiklerinin mevtini göze alarak darbecilere darbe indirme, onlarla savaş etme kararı aldı. Hava meydanı darbeci teröristlerin denetimi altında olduğu bir vakitte, kendini ve ailesini infaz etmek için timin onu aradığı vakitte halkı havaalanına ve meydanlara çağırdı: ‘Onlar tankıyla, topuyla gelsinler, ben halkın gücünün üzerinde bir güç tanımıyorum.’ dedi ve ölmek üzere, mevti göze alarak İstanbul’a uçtu, halkın arasına indi ve savaş etti. Bunu gören halk, iradesini ve vefatı göze alan başkanı gören halk sokaklara indi, tankların altına yattı, kurşunlara göğsünü siper etti; elleriyle helikopterleri, uçakları, otomatik silahları, tankları adeta durdurdu. Silahsız güçler, silahlı güçleri yenmeyi başardı.

Parlamentoda o gün ‘Burayı kapattırmayız, bizim cesetlerimizi çiğnemeden içeri giremezsiniz, ne yaparsanız yapın buradayız.’ diyen, sokaktaki halk nasıl vefatı göze aldıysa vefatı göze alan vekiller de iki kere bombalanmasına karşın parlamentoyu açık tutmayı, darbecilere direnmeyi başardılar. Binaenaleyh yeni bir kültür ortaya çıktı. Darbeye ve darbecilere teslim olmayan, onlara vefatına meydan okuyan, her şeyi göze alan bir başkan, bir halk, bir hükümet, bir parlamento ortaya çıktı; darbeyi de darbecileri de yendi ve Türkiye’de yeni bir kültürün oluşmasını sağladı.

Geçmişte Tayyip Beyefendi üzere şayet rahmetli Menderes de meydan okusaydı bence bu millet onun da gerisinden da giderdi; rahmetli Demirel meydan okusaydı bu millet yeniden onun gerisinden giderdi. 12 Eylül’de o devrin başbakanı, önderleri meydan okusaydı, millet tekrar giderdi. Rahmetli Erbakan yalnız kaldığında istifa etmek tarafına meydan okusaydı, millet tekrar gerisinden giderdi. Lakin bunlar yapılmadı. Birinci kez Sayın Cumhurbaşkanımız meydan okudu, yürüdü, halk da gerisinden yürüdü. Tıpkı 100 yıl evvel Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün, yurdun dört bir yanı işgal altındayken, vatan, millet, devlet için yürüdüğünde, bütün zorluklara karşın millet gerisinden yekvücut olduğu üzere aradan geçen yüz yıl sonra da Sayın Cumhurbaşkanımızın ardında birlik oldu, yürüdü. Binaenaleyh halkımızın bilinci tekrar şekillendi. Evvelce bu türlü bir hadise yoktu. Boru sesini duyunca acilen teslim olan bir yapı… Lakin birinci sefer boru sesine, boruyu çalanlara ve boruyu çalanların tasmasını elinde tutanlara meydan okuyan bir başkan, hükümet, meclis ve halk, mevti göze alan bir irade… Mevti göze sahaları tank da top da jetler de silahlar da yenemez ve yenemediler. O yüzden Türkiye’de yeni bir kültür oluşuyor. Bundan sonra bu devlette başarılı bir darbe yapma imkanı neredeyse kalmamıştır. Kim niyetlenirse önünde evvel Türk halkını bulur.

SORU: Travmatik bir siyasi sürecimiz var. Başbakan asmışız, Dışişleri Bakanı, Maliye Bakanı asmışız 1961’de. Sonraki süreçlerde mütemadi demokrasi müdahaleleri, mütemadi darbeler… 15 Temmuz’da Sayın Cumhurbaşkanının konuşması çok kıymetliydi, sonra halk sokaklara ağır bir biçimde çıktı lakin öncesinde de beşerler bu darbe teşebbüsünü fark ettiklerinde saat 10.30-11.00 üzere zati bir ulusal bir ruhla çıkan kişiler da vardı. Bu travmanın getirdiği bir sonuç mu? Yani beşerler ‘yeter artık’ mı dediler 15 Temmuz’da. 1960, 1971, 1980’de yaptınız. Bu memleketin artık bu çağdaş devlet olması, daima darbelere maruz kalmaması; bu şuuru besleyen, bu travma mıydı sizce, farklı hangi sebeplerdi?

Millet şunu gördü: Recep Tayyip Erdoğan ve arkadaşları mili iradeyi canı pahasına koruyor, demokrasiyi, ulusal iradeyi, bu milletin hakkını hukukunu koruyor. Hak bildiği bahiste geri adım yok, yiğit bir irade var, o iradeyi gördü ve o iradenin peşine takıldı. O gece de Cumhurbaşkanının teslim olmadığını, ölmeyi göze aldığı ve halkını yardıma çağırdığını görünce halk peşine takıldı. Gezi hadiselerinde meydanda halkla beraberdik. 17-25 Aralık, tekrar halkla birlikte aştık. Halk, yeniden en son darbe teşebbüsünde bu yiğit başkanı yalnız bırakmamak için her şeyi göze aldı. Halk, darbecilerden, muhtıracılardan bıktı usandı, onlara artık ‘yeter’ dedi ancak öte yandan da böylesi gözü pek duruşu hiçbir başkan bugüne kadar göstermedi. Gösterince de millet vefatına sahip çıktı. O gece milleti sokağa döken irade, benim kanaatimce en değerlisi Cumhurbaşkanımızın duruşudur.

O gece yaşananlardan birini anlatmak isterim. O gece çok vukuat oldu. Başlangıcında otomobille geziyorum kent içinde. Bir yandan da televizyonlara bağlanıyorum, halkı savaşa davet ediyorum. Ancak Ankara’nın dışına sahih o kadar çıkan araç vardı ki ‘eyvah’ dedim. ‘Halk olup bitenden telaşa kapıldı, kenti terk etmeye başladı.’ Benzinliklerde kuyruklar çok fazla. Ben de ‘Halk Ankara’yı boşaltıyor.’ diye endişelendim fakat Cumhurbaşkanımızın bir hususî kanalda yayınlanan konuşması ortaya çıktıktan sonra, vefatı göze alan cesaretli ve yürekli duruşu ortaya çıkınca, millet peşine düştü. Bir müddet sonra yağmur üzere Ankara’ya otomobil giriyor, çıkan otomobil neredeyse kalmadı. Tayyip Bey’in bu davetine millet kulak verdi ve koştu. Bundan evvel bu türlü bir davet yapan Türk başkanı yok. Yalnızca 19 Mayıs’ta kurtuluş uğraşı veren Gazi Mustafa Kemal’in davetleri var. Aslında onun da ardına millet düştü ve yedi düveli memleketten kovdu. 2. çağrıyı yapan Cumhurbaşkanımız Sayın Erdoğan’dır. O çağrıyı yaptığı için bu millet onun da peşine düştü. Türk milleti, başkanlarının samimi, bahadır, yürekli daveti önünde her vakit her şeyini feda etmeyi göze almış bir millettir ve o gün bunu başardık.

Evvelden şöyle tartışmalar yaşanırdı: ‘Ben daha çok cumhuriyetçiyim, sen daha az cumhuriyetçisin, ben daha çok demokratım, sen değilsin…’ Cumhuriyet ve demokrasi birilerinin inhisarında görünürdü. Fakat 15 Temmuz bir şey gösterdi: Artık bu devlette Cumhuriyet, demokrasi, ulusal irade ve bunların müdafaası bu milletin ortak pahasıdır. Tartışmasız 83 milyon o gün dünyaya şunu ilan etti: ‘Cumhuriyetin, demokrasinin, mili iradenin de sahibi benim. Bunların başı tehlikeye girerse, dara düşerlerse, onların muhafızlığını, müdafaasını yapacak benim.’ dedi ve o gece canını feda edecek kademede bir muhafızlık hizmeti yaptı ve büyük bir müdafaayı ortaya koydu. Artık Türkiye’de demokrasimizin, Cumhuriyetimizin ve ulusal iradenin muhafızı, müdafi Türk milletidir. Vesayet odakları, er, İç Hizmet Kanunu’nun 35. hususuyla, cumhuriyeti müdafaa ve kollama hizmeti üzere birtakım münasebetlerle durumdan vazife çıkarıp Cumhuriyet ve demokrasiyi yok eden adımları atıyordu, artık yok. Artık millet ‘Cumhuriyetin sahibi benim, korunacaksa, müdafaa edilecekse ben ederim, demokrasinin de sahibi benim, korunacaksa, müdafaa edilecekse ben ederim, uğruna ölünecekse de çekinmeden canımı feda ederim.’ dedi. Bu da memleketimiz için çok büyük bir kar oldu.

SORU: Darbe teşebbüsünden sonra Türkiye’de dehşetli bir konsensüs oluştu. Bütün siyasi partiler bu antidemokratik teşebbüse karşı konumlarını ilan ettiler. 7 Ağustos’ta da İstanbul Yenikapı’da Demokrasi Mitingi yapıldı. Burada Sayın Cumhurbaşkanı, Sayın Kılıçdaroğlu, Sayın Bahçeli ve siyasi başkanlar hepsi birlikte platforma çıktı, halkı selamladılar. Darbe teşebbüslerine karşı olacaklarını söylediler. Fakat üzerinden 4 yıl geçtikten sonra bugün önemli fikir ayrılıkları başladı. Mahsusen CHP ve farklı kimi partiler yapılan birtakım yanlışlıklar olduğunu söyleyerek, ’20 Temmuz darbesi’ diyerek, ‘bütün muhaliflerin ezildiği, onların yok edilmek istendiğine’ dair tezler ortaya atıyorlar. Sizin cephenizden baktığımızda da FETÖ’nün kalıntılarıyla yapılan uğraş olduğunu görüyoruz. Bu çelişkinin sebebi nedir? Yanlış giden bir şeyler mi var sahiden yoksa bir anlayış farkı mı ortaya çıktı. Neden bu ayrılış oldu?

KARŞILIK: 15 Temmuz gecesi halkın bir kısmı darbe başarılı olsun diye bekledi. Siyasalların bir kısmı da bekledi. Velev birtakım vilayetlerde sala okuyan müezzinleri dövmeye teşebbüs eden alçaklar oldu. Darbecileri alkışlayanlar oldu. Halka ‘Sokağa çıkmayın’, ‘Bugünün yarını var’ diyenler oldu. Bütün bunları halk dinlemedi, sokağa çıktı. CHP’nin Sayın Umumî Lideri da sair partilerin sayın umum yöneticileri da ve Türkiye’de siyaset yapan herkes de halkın, bu bendini çiğneyip aşan coşkusu önünde halkın iradesinin bilakis bir irade ortaya koyma yahut bu türlü bir iradeyi göstermeye mecal bulamadı. Zira halk demokrasiye çok güçlü bir iradeyle, 251 şehit vererek, 2191 gazi vererek sahip çıktı. Milyonlarca insan, ölmeyi göze alarak sahip çıktı. Bu büyük bir fotoğraf. Herkese bunun çok önemli iletileri var. O nedenle Türkiye’nin yaşadığı bu darbe teşebbüsü ve bu darbe teşebbüsüne karşı Türk milletinin asil ve cesaretli duruşu herkesi teslim almıştır. Herkese bir ayar vermiştir. Herkese bir nizam vermiştir.

7 Ağustos’taki Yenikapı’daki büyük miting, bu herkese verdiği ayarın bir sonucudur. ‘Bir olun, birlikte olun herkesi yenin. Bak biz bir olduk 15 Temmuz’da, bir arada olduk hem FETÖ’yü hem FETÖ’nün yularını elinde tutan memleketleri ve istihbarat örgütlerini ezdik, geçtik.’ Bu türlü bir duruşu, halkın iradesinin mecburî hale getirdiğini düşünüyorum. Bundan kaçış yoktu. Hatırlarsanız, Sayın Kılıçdaroğlu evvel katılmayacaktı sonra kendi tabanından da halktan da gelen yansılar üzerine katılma kararı verdi. Bu değerli bir husus.

15 Temmuz’dan sonra ilan ettiğimiz OHAL, Türkiye’de bir daha darbe olmasın diye atılmış tarihi bir adımdır. Zira ondan sonra biz, darbeyi besleyen tabanı yok etmek için savaş ettik. Hukukla uğraş ettik. Şeffaf uğraş ettik. Darbecilere karşı savaş ettik. Nasıl yaptık? Meclis’e getirdik OHAL KHK’lerini. Meclis’ten de yasalaştırdık. Zımnî kapaklı bir savaş yapılmadı. Türkiye, hukuk devleti içerisinde bir savaş yaptı. Harp mektepleri, askeri liseler kapandı. Ulusal Savunma Üniversitesi kuruldu. Yeni bir tertip attık. Büyük bir demokratikleşme bu. Genelkurmay’ı Ulusal Savunma Bakanlığı’na bağladık. Kuvvet Komutanlıkları, Ulusal Savunma Bakanlığı’na bağlandı, büyük bir demokratikleşme adımıdır. GATA kaldırıldı, o da tarihi bir adımdır. Askeri birlikler, Ankara ve İstanbul üzere taraflardan daha tutarlı taraflara nakledildi, bunlar da tarihi adımlardı.

SORU: “Bu, muhalefetin susturulması için bir bahane olarak kullanılıyor” deniyor.

KARŞILIK: Örneğin Sayın Kılıçdaroğlu, konuşuyor. En ağır iftiraları Sayın Cumhurbaşkanımıza yapıyor. Her gün ‘diktatör’ diyor. Her gün gayrı cins iftiralar yapıyor. Madem muhalefeti susturmak istiyor AK Parti iktidarı, o vakit Sayın Kılıçdaroğlu hangi hamasetle her gün Sayın Cumhurbaşkanımıza, AK Parti’ye bu kadar iftira yapıyor. Onun konuşması bile bu devlette demokrasinin ve özgürlüklerin ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor. ‘Muhalefeti susturuyor…’, o vakit sizi susturdu mu, yok. Konuşmanızı engelledi mi bir mahalde, yok. Siz söyleyeceklerinizi söylemekten çekiniyor musunuz, yok. Her şeyi söylüyorsunuz.

Ana muhalefetten yahut öteki muhalefet partilerinden birisinin çıkıp şunu demesi lazım; ‘Bizim konuşmamızı engellediniz’ demesi lazım. Hem Umumî Kurul’da hem küme içtimalarında hem partilerinin kendi çalışmalarında Türkiye’deki bütün siyasi parti başkanları konuşuyor. Velev MHP ve BBP şu anda Cumhur ittifakı içinde fakat onun dışındaki bütün partilerin hepsinin kızıl elması Cumhurbaşkanımızı yıkmak, indirmek. Hepsi bir araya geldi. Daima birlikte savaş ediyorlar. Hangisine bir dert gelmiştir. Yok o denli bir şey. Lakin bir algı oluşturmaya çalışıyorlar. Susturulmak istendiyse, susturulan bir tane muhalif göstermesi lazım.

SORU: Yeni kurulan partiler de umumiyetle bir söylem etrafında şekilleniyorlar. ‘Türkiye’de özgürlüklerin, tabir özgürlüklerinin kısıtlandığı, muhalif seslerin susturulmaya çalışıldığı, medyaların kapatıldığı’ üzere birtakım gibisi suçlamalarda bulunuyorlar. Bunun da tabanı olarak ’15 Temmuz’u hükümetin bir bahane olarak kullandığını’ söylüyorlar. Bu sahih mu sizce?

KARŞILIK: Sayın Mutanoğlu, muhalif diye kapatılan bir medya ismi söyler misiniz? Hangi medyayı kapatmış? Bir tanesi söylesin. Cumhuriyet, muhalefet yapıyor. Kapatıldı mı, yok. Sözcü, muhalefet yapıyor. Kapatıldı mı? Fox, muhalefet yapıyor. Kapatıldı mı? Halk TV, muhalefet yapıyor. Kapatıldı mı? Şunu söylemesi lazım; ‘Şu televizyon, muhalif davrandığı için kapatıldı’, ‘Şu gazete, muhalif davrandığı için kapatıldı’, ‘Şu parti, muhalif davrandığı için kapatıldı ya da başına şunlar şunlar geldi’. Bir tane örnek yok.

Verecekleri örnek şayet FETÖ’nün yayın organlarıysa, onlar muhalif olduğu için değil, terör örgütünün faaliyetleri çerçevesinde terör faaliyetinde kullandığı, terör örgütüne ilişkin oldukları için kapatıldı. Şayet terör örgütünün faaliyetlerini hür bırakmak, terör örgütüne ilişkin olanların üzerine gitmeyi muhaliflerin üzerine gitmek olarak söylüyorlarsa, o farklı bir şey. O devir onu çıkıp açıkça söylesinler. Desinler ki; ‘Siz, FETÖ’ye ilişkin medya organlarını, basın yayın organlarını kapattınız. Bunu yanlış buluyoruz’. Onu demiyorlar. O devir kimi kapatmışız onu söylesinler. Bu türlü bir örnek yok.

Bazen kullandıkları bir şey var o da şu; ‘Bir tweet attı birisi, başına gelmedik kalmadı’. Ben Adalet Bakanıydım, bir güruh bu türlü şeyler oluyor. Adalet Bakanlığı, Cumhurbaşkanımıza hakaretin soruşturulması ve kovuşturulması için müsaadesi veriyor. Ben okurken yüzüm kızarıyor, okuyamıyorum. Bir gün bir tweet attılar. Dedim ki; ‘Buyrun bakın bu tweet attı dediğiniz kişinin lafları, siz şayet bu kelamları kürsüden okuyabiliyorsanız çıkın okuyun.’ Bunların hangisi muhalefet? Cumhurbaşkanımızın şahsına, ailesine, ölmüş anasına sinkaf eden, en adice, en berbat küfürleri içeren şeyler fikir mi olur? Muhalefetlik midir bu?

Adam hakaret ediyor, sövüyor, sinkaf. Ben ona soruyorum; “Senin annene, eşine, ölmüş büyüklerine, çocuklarına birisi sinkaf etse, sen ‘Bu niyet hürriyetidir kardeşim. Elleme konuşsun, hürriyet var Türkiye’de’ der misin?” Sokakta rastgele bir vatandaş, kendine, eşine, ölmüş anasına küfür yapılırsa, ‘İyi yaptın, ben özgür adamım, hoşgörülü adamım, buyur buyur mu’ dersin? Yoksa ona karşı bir tutumun mı olur? Hakareti bizim kanunumuz hata kabul etmiş, söz hürriyeti kabul etmemiş. Şayet siz, sinkaflı küfür etmeyi ‘Tweet attı diye bu cezaevine girdi yahut tutuklandı’ diye takdim ederseniz, farklı bir şey olur. Birisi kalkıp diyecek ki, ‘Hakaret yok, sinkaf yok, yalnızca görüşünü söylemiş, bir mevzuyu eleştirmiş de o yüzden başına bu gelmiş. İftira yok.’

Bizim kanunumuzda iftira, hakaret kabahat. Siz iftira ederseniz, bu mütalaa açıklama hürriyeti kapsamına girmez. Siz hakaret ederseniz, bu da kanıyı açıklama kapsamına girmez. Bunlar kabahattir, Ceza Kanununda karşılığı vardır. ‘Tweet attı başına şu geldi’ diyene, ‘O tweeti bir okur musun?’ diyorum. ‘Ben o tweetin birebirini sana yazsam sen bana ne dersin?’ Burada büyük bir algı operasyonu var. ‘Türkiye’de demokratikleşme azaldı, şu oldu, bu oldu, şunlar geldi, bunlar gitti’ diye Türkiye’de bir algı yaratılmaya çalışılıyor. Sayın Cumhurbaşkanımızın da olduğu bir içtimada ‘diktatör’ sözünü kullandı. Beyefendi de orada ‘O devir sen niçin konuşuyorsun. Ben diktatör olsam sen burada bu türlü bir konuşma yapabilir misin?’ dedi. Bir devlette diktatörlük olursa, o memlekette rastgele bir kimse diktatöre ‘diktatör’ bırak demeyi, demeyi aklının ucundan geçirebilir mi? Her gün yüzlerce söylüyorsun ne oluyor? Kim ne yapıyor? Türkiye’de hukuk neyse o işliyor. Siz hakaret, iftira ederseniz, onun karşılığını alırsınız. MAN Adasıyla ilgili getirdiniz birtakım evraklar koydunuz. Bahis yargıya gitti. Yargı karar veriyor. Senin aleyhine karar verince yargıyı bağımsız olmamakla suçluyorsun, lehine karar verirse ‘Türkiye’de yargıçlar var’ diyorsun. O denli olmaz. Bizim akıllıca olanda bir noktada ittifakımız lazım.

SORU: Darbe gecesi her birimiz, bir taraftan darbeye karşı yapılan savaşın meydanlardaki yansımasını aktarmaya çalışırken gayri taraftan da gözümüzü Avrupa’ya çevirmiştik, ‘Avrupa Birliği’nden bir açıklama gelecek mi?’ diye. Geç saatlerde Avrupa Birliği bir açıklama yaptı. Onu da ben biraz şuna yoruyorum; darbe teşebbüsünün ilerleyen saatlerinde, yaklaşık 02.00 üzere bu işin başarısız olacağı neredeyse ortaya çıkmıştı. Münasebetiyle yapılan açıklamaların da biraz günü kurtarmak üzere olduğunu anlıyorum. Buradan da Avrupa’nın, Amerika’nın demokrasiyi öteki topluluklara dayatırken ya da lanse ederken, ki demokrasiye inanan birisi olarak söylüyorum, lakin sair taraftan gerçek demokrasi savaşı veren kişileri görmezden gelip, ‘dur bakalım ne olacak bu işin sonu’ diye bakmış olmaları. Bir taraftan bu var. Öteki taraftan FETÖ’nün Amerika’dan iadesi sorunu var. Batı’nın bu sıkıntıya yaklaşımı açısından sormak istiyorum; bakanlığınız periyodunda de Fethullah Gülen’in iadesi konusunda çok uğraş sarf ettiniz. Binlerce evrak hazırlandı, binlerce sahifelik deliller gönderildi tekraren. Velev siz kendiniz şahsen kalkıp gittiniz, orada mevkidaşınızla görüştünüz, gazetecilerle buluştunuz, mevzuyu anlatmaya çalıştınız. Gelgelelim geçen vadeye baktığımızda en ufak bir kıpırdama yok. Trump’tan da rastgele bir yeşil ışık şu an için en azından bugün itibarıyla görünmüyor. Neye yoruyorsunuz bunu? Sunulan deliller mi zayıf yoksa karşı tarafta vakası anlamak istemeyen birileri mi var?

YANIT: O gece ABD dahil, AB üyesi memleketler, Ortadoğu’daki devletlerin kıymetli bir kısmı darbenin başarılı olması için hem dua ettiler hem de ellerindeki güçler orantısında da darbeci teröristlere destek sağladılar. Açıklamalara bakarsanız, darbe teşebbüsünün başarısızlığı katılaşana kadar akıllıca dürüst açıklama yok. Olan açıklamalar da büsbütün ortaya bir açıklama, darbecilere karşı dirayetli bir duruş ortaya koyan, demokrasiyi savunan, ‘Türk hükümetinin yanındayız’, ‘Demokratik kurumların yanındayız’ diyen bir açıklama yok. Beklediler. Darbe başarılı olacak diye beklediler. Ancak beklemeleri kabusa dönüştü, darbe başarısız oldu. Başarısızlıktan tam emin olana kadar da beklediler. Tam emin oldular, ondan sonra ABD başta olmak üzere açıklamalar yaptılar. Sebebi ne? Bu darbe teşebbüsüne kalkışan, FETÖ terör örgütü ve onun TSK içindeki teröristleri.

Bu darbeyi destekleyen devletler çok açık, görünüyor. Ismini söylemesek bile gözüküyor. Yani bâtın değil, herkesin bildiği lakin söylemekten çekindiği devletler. FETÖ’nün gerisinde darbeye destek verdiler. AB’de de pek çok memleket FETÖ’nün başarmasını istedi. Amerika da başarmasını istedi ve destekleri de çok aşikar gözüküyor, ortada. O yüzden, bu darbe teşebbüsüne karşı onların tavırları, darbeden yana olmaları ve darbenin başarılı olmasını dilek etmeleri çok net ve somut bir delilidir. Sair memleketlerde demokrasi istemiyor, demokrat olmayan mekanlarda demokrasi istiyor, demokrasi olan bölgelerde demokrasinin güçlenmesini istemiyor. Zira demokrasinin güçlenmesi bunların kurdukları emperyal tertibin aleyhine olur. Öbür tarafta da diktatörlükler, krallıklar işine geliyor. Sıkıştırdıkça istediği kadar para, silah alıyor. Oralar demokratikleşirse, doğal onların menfaatleri çok büyük zarar görüyor. Türkiye’de demokrasi güçlenirse, onların kurdukları vesayet tertipleri yok oluyor. O yüzden de bu bahiste samimi değiller. Duruma nazaran bir siyaset ortaya koyuyorlar, o politikayı takip ediyorlar. Türkiye, bu siyasetleri bozdu, yok etti ve kaldırıp çöpe attı. Bunu tespit etmekte yarar var. Darbecilerin tamamı, Türkiye’de muhtıra verenlerin tamamı, tasması diğer devletlerin elinde olanlardır. Hiç öteki bir memleketin desteklemediği, AB devletlerinin içinde güçlü olanların ve ABD’nin desteklemediği Türkiye’de bir muhtıra da yoktur, bir darbe de yoktur. Kim ‘var’ diyorsa, yalan söylüyor ya da çekindiğinden söylüyor. Ben çok net söylüyorum; hepsinin gerisinde varlardı, 15 Temmuz’da da FETÖ’nün ardında. Biz görüyorduk, herkes de görüyor. O yüzden de darbenin başarılı olmasını beklediler, başarısızlığı ortaya çıkınca bir hal aldılar.

İade sıkıntısını de bununla irtibatlandırmak gerekiyor. Biz, FETÖ’nün kurucusu, başkanı, teröristbaşı Gülen’in iadesi için pek çok belge gönderdik. Oraya bilirkişiler gönderdik, oradan Türkiye’ye mütehassıslar geldi. ‘Şunlar eksik tamamlayın.’ Tamamlandı. ‘Şunları siz bir özetleyin.’ Özetledik. Lisan bilen arkadaşlar gönderdik. Onlar teğe bir belgeler üzerinde, teknik mütehassıs seviyesinde çok önemli çalışmalar yaptılar. Sayın Cumhurbaşkanımız tekraren söz etti. Ben hem beyefendiyle hem ondan munfasıl tekraren gittim. Orada görüşmeler yaptık. Türkiye ile Amerika arasında Hatalıların İadesine Dair Ittifak çerçevesinde de bizim talebimizi ilettik. O mutabakata nazaran Türkiye’nin talebini derhal tarafına getirmeleri gerekir. Acilen isimli makamlara iletmeleri gerekir. Onlar, 6. husus falan filan kendilerince bir kıymetlendirme yapıyorlar. Biz, onları da oturup konuştuk; ‘Bu 6. unsur sizin dediğiniz üzere değil. Biz ehliyetli seviyede delil verdik mi? Verdik. FETÖ’nün bu darbeyi yaptığını ispat ediyor mu? Ziyadesiyle ispat ediyor. Bu türlü bir iade belgesinin, hiçbir sanık hakkında şimdiye kadar hazırlandığını düşünmüyoruz. Bu iade belgesinde o kadar sağlam deliller var. Buna nazaran iade etmeniz lazım.’ dedik.

SORU: Ne dediler?

KARŞILIK: ‘Delilleriniz güçlü olsun. Biz, bunu duruşmaya göndereceğiz lakin gönderirsek bu deliller güçlü değil, oradan ret yiyebilir diye telaş ediyoruz.’ dediler. Ben de diyorum, ‘bundan daha güçlü hangi delil olabilir? Bu evraktaki delillerin hepsi çok net, FETÖ’nün talimatıyla FETÖ’cü teröristlerin bu darbeye kalkıştığını ispat ediyor. Bir tereddüt yok ve deliller sıhhatli, güçlü. Hem itiraflar hem tabirler hem evraklar var. Bu işin hakikat olduğunu, okuyan herkesi ikna edecek, diğer soru sordurmadan ‘Tamam bunlar işin içindedir’ dedirtecek kadar kuvvetli güçlü deliller var’. Buna karşın onlar adeta şunu istiyorlar; ıslak imzalı, yazılı, ‘Biz yaptık’ diyen bir şey istiyorlar. Dünyanın neresinde bu türlü bir şeyi delillendirme imkanı olabilir? Biz, bütün dokümanları koymuşuz, onlar ıslak imza istiyor adeta. Onu demiyorlar da dedikleri şey ‘Islak imza var mı?’. Bunu tam demediler ancak ben bunu dediklerini anlayınca ‘FETÖ’nün darbe teşebbüsüne kalkıştığını ve bunun talimatını da teröristbaşı Gülen’in verdiğini en iyi siz biliyorsunuz. Bizden daha iyi biliyorsunuz. Bizde olan delillerden daha fazla delil sizde var.’ dedim. ‘Nasıl?’ dedi. Ben de dedim ki; ‘Çok net. Pensilvanya’da kalıyor. Burada çiftliği var. Münasebetiyle Amerika’nın denetiminde. Amerika o gece, rastgele bir gece karanlıkta uçan sineğin dişi mi erkek mi olduğunu bilecek kadar etrafı gözetliyor. İçeride ne konuşuluyor, biliyor. Kim giriyor, kim çıkıyor biliyor. Bu darbecilerin, darbeden evvel buraya gelip gitmeleri, baz istasyonları görüşmeleri, uçak biletleri, girişleri, çıkışları, kayıtları, sesleri ben eminim ki sizde bunlar ziyadesiyle var. Bizde de bunların bir kısmı var lakin sizde daha fazlası var.’ Bunu ben kendilerine de söyledim. ‘Sizden habersiz buradan sinek uçar mı, uçmaz. Konuşmalardan sizin haberiniz olur mu, olur. Siz daha iyi biliyorsunuz.’ dedim. ‘Efendim deliller reddolur.’ dediler. Bunun üzerine ben dedim ki; ‘Peki reddolacaksa siz duruşmaya gönderin, duruşma reddetsin.’ Duruşmaya buna karşın göndermediler. Zira duruşmaya gönderdiği vakit adil, objektif bir duruşma o iade talebini reddetmez. Duruşmaya gönderince, duruşmanın istedikleri istikamette bir karar vermeyeceğini düşündükleri için Adalet Bakanlığı’nda hukuksuz bölgeye tutuyorlar hala. ABD, FETÖ’yü himaye ediyor, koruyor, kolluyor, her türlü destek veriyor. Onun üzerinden yalnızca Türkiye üzerinde değil, FETÖ’nün uzandığı her konumda bir hesabı var. Onları kendi yararına kullanıyor. Ayrıyeten Amerika, öbür teröristleri de himaye ediyor. O teröristleri de kestirim ediyorum düşünüyor. ‘Yarın bunu verirsek yarın onlar da tasaya kapılır, ‘Bizi de iade eder’ filan üzere de düşünebilir.’ Amerika pek çok memlekette kendi lehine sonuçlar çıkarmak için teröristleri, farklı farklı yapıları destekliyor. Terör örgütlerini, şahısları ya da kimi vakıfları, dernekleri destekleyerek işler yapıyor. O yüzden de bunları müdafaayı kollamayı kendisi için bir öncelik olarak görüyor.

SORU: Devlet mekanizmalarında FETÖ’cülerin ayıklanması konusunu nasıl görüyorsunuz? Bu iş bitti mi yoksa devlet içinde bilhassa yargıda kriptolar var mı?

KARŞILIK: FETÖ üyeleri kılıktan kılığa girebiliyorlar. En Kemalist gördüğünüz adam en ileri FETÖ’cü çıkabiliyor. En liberal, en ulusalcı, en kapitalist, en dindar, en muhafazakar, en milliyetçi gördüğünüz adam bir bakıyorsunuz FETÖ’cü çıkabiliyor. Zira bunlar kendilerini gizlemek için her kılığa giriyorlar. Her noktada bukalemun üzere farklılaşabiliyor. FETÖ’nün bu bukalemun yapısı, kendini muhafaza konusundaki ihtimamı ve her kılığa girebilmesi tespit konusunda zorluklar oluşturuyor. Çalışmalar sürüyor. Zira bakanlığım periyodunda Efkan Ala, İçişleri Bakanımızdı. Bir mahallere emniyet yöneticisi atıyor, devletin istihbarat makamları inceliyor, ‘FETÖ’cü değil, sağlam. Vatanını, milletini sever.’ Lakin bir devir sonra ortaya yeni şeyler çıkıyor, FETÖ’cü olduğu anlaşılıyor. Sonra onu alıyorlar, bir diğerini atıyorlar. Kılı kırk yararak inceliyorlar, o da FETÖ’cü çıkıyor. Hani bazen diyor ya ‘Falanın yanındaki de çıktı.’ Neden? Kendini çok gizliyor. Siz o kadar araştırıyorsunuz, buna karşın ulaşamıyorsunuz. Sonra birtakım doneler ortaya çıkıyor, ulaşıyorsunuz.

Devlet, FETÖ’yle savaş konusunda kararlıdır. Emniyet, ordu, yargı ve devlet aygıtının içinde FETÖ’cü olduğu değerlendirilenlerle ilgili bir ayıklama yapıldı. Yaklaşık 150 bin civarında bir ayıklama yapıldı ancak bu da hukuk içinde yapıldı. Yaptığı ayıklamayı hukuka alışılmamış yapmadı. OHAL KHK’siyle yaptı ancak sonra komite kurdu, oraya itiraz edebilir. Komite olumsuz karşılık verirse yargı yolunu açtı, yargıya gidebilir. Anayasa Duruşması, Avrupa İnsan Hakları Duruşmasına (AİHM) kadar. Türkiye, aldığı kararların hukuk içinde, hukuka makul olduğuna inandığı için bunların bütün teftiş yollarını hem Meclise açtık hem de yargıya ve AİHM’e kadar açtık.

FETÖ’yle savaşta kıymetli uzaklıklar alındı gelgelelim zorlukları da var. Ayrıyeten geçmişte FETÖ’ye kriminal gözle bakılmadığı için onlarla ilgili data azlığı da devletin bu mücadeleyi yürütmesinde yaşadığı zorluklardan biri. 17-25 Aralık sürecinden sonra bu doneler çoğaldı. Bu bahiste iyi bir data oluştu ve bunun üzerinden de gidiliyor. Daha evvel Türkiye’de hiçbir cumhurbaşkanı, başbakan, Meclis’te kümesi olan siyasi partinin umumi lideri FETÖ’ye ‘terör örgütü’ demedi. Birinci kere Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ve Başbakan olarak Sayın Cumhurbaşkanımız, AK Parti, FETÖ’ye ‘terör örgütü’ dedi ve terör örgütü kimliğiyle bununla önemli bir uğraşa girildi. Bu uğraş de devam ediyor. Daha evvel birileri savaş ediyordu da terör örgütü ilan etti de AK Parti geldi, bu ilanı kaldırdıysa o vakit AK Parti’ye bir tenkit yöneltilebilir ancak bu türlü bir şey yok. Birinci sefer mücadeleyi yapan ve bunları terör örgütü ilan eden Cumhurbaşkanımız ve AK Parti hükümetleridir. Bunların sadece devlet içindeki örgüt üyesi olduğu, irtibat, iltisak içinde olduğu değerlendirilenler değil birebir devirde örgüte ilişkin olan bütün vakıf, dernek ne varsa kapatıldı, likidasyon edildi. Mektepler kapatıldı, likidasyon edildi. Şirketler kapatıldı, likidasyon edildi. Medya hakeza. Hepsi likidasyon edildi ve gelinen noktada ben terör örgütünün belinin kırıldığına inanıyorum. Oyun kurucu, faal faaliyette bulunucu gücünün, takatinin kalmadığını düşünüyorum lakin terör örgütü nefes almaya devam ediyor.

‘Şu anda şimdi bitmiştir.’ demek çok erken. Bu uğraş daha vakit alacak. Ne kadar alır, bunu bilemiyorum. Örgütün kapalılığa verdiği değer dikkate alınırsa hayli bir devir alacak, uzun soluklu bir uğraş. Kendini gizleyen, ‘Bir şey olursa başımızı çıkarırız.’ diyenler olabilir. Esasen vakit devir görüyorsunuz, operasyonlar, o gizleyenler başını çıkardıkça onların üzerine gidiliyor. Bunların o denli bir şeye cüret ettiğinde de hukuk gereğini yapacaktır ancak bu devir alacaktır. Türkiye, FETÖ’yle uzun soluklu bir mücadeleyi yürütecektir.

SORU: FETÖ’yle savaş konusunda birtakım mağduriyetler olduğu, yanlış kararlar verildiğine dair şeyler konuşuluyor. Velev bununla ilgili beşerler bir araya geliyorlar, dernekler oluşturuyorlar. Sizce birtakım yanlışlıklar yapılıyor mu ya da yapılıyorsa bunlar nasıl düzeltilir?

YANIT: Bilerek, isteyerek yanlış yapıldığını düşünmüyorum. Örnek olsun diye söylüyorum: Yargıçlar Savcılar Yüksek Konseyi, benim yöneticisi olduğum periyotta Yargıda Birlik Derneği üyeleri arasından seçim yapılıyordu ve her görüşten insan var. Milliyetçisi, muhafazakarı, solcusu var. Her görüşten yani Türkiye’de ne kadar renk varsa orada var. Oy birliğiyle karar verdiler. Birbirine farklı düşünen beşerler bu mevzuda oy birliğiyle karar verdi. Zira birlikte çalıştılar, vicdanlarında tarttılar, elindekini değerlendirdiler ve karar verdiler. Lakin bütün bunlara karşın herkes çok titiz çalışıyor, inceliyor. Yani bir yanlışlık olabilir mi? Olabilir. Eksiklik var mıdır? Olabilir. ‘Bunları giderecek bir mekanizmaya muhtaçlık olur.’ fikriyle OHAL Süreçlerini İnceleme Komitesi diye bir encümen kuruldu. 2. bir adımı da KHK’lerin hepsini Meclisten geçirip kanunlaştırdık. Kanunlaştırarak murakabeye açtık. Öte yandan yarkurul kurarak, bütün ihraç edilen kamu vazifelilerinin yarkurula müracaat ederek kendilerini hem savunmaları hem de orada tekrar durumlarının gözden geçirilmesine dair bir mekanizma kurduk. Komite bunları inceliyor. Zannedersem şu ana kadar 100 binin üzerinde kişi hakkında karar verdi. 10 binden fazla kişiyi de vazifesine iade ettiğine dair medyada okuduğum haberler var. Gerçek rakamlar elimde değil. Başkaca yargı yolunu açtık, ondan sonra da encümen reddederse duruşmaya gidecek. Bunu idari yargı denetleyecek. İdari yargıdan netice alamazsa Anayasa Duruşmasına ferdi müracaat yoluyla gitme imkanı geldi. Buradan netice alamazsa Avrupa İnsan Hakları Duruşmasına gitme imkanı geldi. İade kararı sahaya ihraç edildiği tarihten itibaren bütün özlük haklarını gerisin arkaya alacak imkan getirdik. Türkiye’nin bu noktada şeffaf, hukuka elverişli davrandığına inanıyoruz. Bir eksiklik, yanlışlık varsa onları denetleyecek hem idari mekanizmalar kurduk hem de yargı mekanizmaları aslında var. Bunun da önünü açtık ki incelensin. Bir eksiklik, yanlışlık varsa yarkurul düzeltsin. Komitenin göremediği yahut takdiri farklı olan bahiste duruşma bir eksiklik, yanlışlık görürse duruşmalar düzeltsin. Biz bu noktada her türlü kontrol yollarını sonuna kadar açtık. Onlar takip edilecektir. Yönetim elbette buradan çıkan kararları uygulayacaktır.

SORU: FETÖ’de MİT bunalımından sonra bir hareketlenme başladı. 17-25 Aralık 2013’te de tam olarak ortaya çıktı. FETÖ’ye karşı savaş verilirken ‘Eski dostlar düşman oldu.’ diye savlar ortaya atıldı. Bunu nasıl değerlendiriyorsunuz?

YANIT: AK Parti kurulduğu günden beri milletin gönlüne girmeyi gaye edinen ve milletin de isteğiyle iktidara gelen bir parti. Dernekler, vakıflar, sivil topluluk örgütleri vesairelerle, başkalarıyla nasıl bir alakası varsa AK Parti’nin ondan daha fazla alakası olmadı, olmaz da aslında. Zira biz bir siyasi partiyiz. Siyaset yoluyla milletimizin hayallerini gerçekleştirmek, parti ve hükümet programımızı uygulamak… Ancak şunu tabir etmekte yarar görüyorum: AK Parti’ye gelene kadar şayet Türkiye’nin Cumhurbaşkanı, ‘FETÖ terör örgütüdür.’, başbakanı, ‘FETÖ terör örgütüdür.’, Meclisi, ‘FETÖ terör örgütüdür.’, Mecliste kümesi bulunan partilerin umumi lideri, ‘FETÖ terör örgütüdür.’ demiş olsalar ve bu terör örgütü tarifi ve kapsamı içinde bir uğraş AK Parti’den evvel yapılmış olsaydı da ‘AK Parti geldi. Yok, terör örgütü değil.’ demiş olsa o vakit bu türlü bir muahezeye hak verebilirim ancak AK Parti’den evvel geçmişte birtakım konuşmalar, fotoğraflar, şunlar bunlar koyunca… Rahmetli Ecevit’in de var, rahmetli Demirel’in de var, rahmetli Türkeş’in de var. Arşivler araştırılsa pek çok siyasi partinin umum yöneticisi ve bölge liderleriyle ilgili bir güruh örnekler bulabilirsiniz. Bu, onların FETÖ’cü olduğunu gösterir mi? Göstermez. Zira siyaset yapıyorlar. Bunlarla bir alakası olmaz ancak şayet bu türlü bir şey olsa, ‘Terör örgütüdür.’ denmiş olsa da AK Parti buna karşın farklı bir şey yapmış olsa o devir dersiniz ki ‘AK Parti burada yanlış yaptı.’

Kimse terör örgütü demedi. Birinci terör örgütü diyen, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’dır. 17-25 Aralık darbesini FETÖ’cüler Cumhurbaşkanımıza ve hepimize karşı yaptılar. Birinci terör örgütü diyen Cumhurbaşkanı da Recep Tayyip Erdoğan’dır. Birinci ‘Terör örgütüdür.’ kararını alan Cumhurbaşkanımız başkanlığındaki MGK’dir. Evvel koşut devlet yapılanması sonra Fetullahçı Terör Örgütü kararı alındı ve bir terör örgütüyle nasıl savaş ediliyorsa, savaşa başlanan devir de bizim periyodumuzdur. FETÖ’nün mektepleri, üniversiteleri, dernekleri, vakıfları, enstitüleri, hastaneleri, yurtları, pansiyonları, medyası ve ticari olarak FETÖ’ye ilişkin olan bütün şirket vesaire hepsi kapatıldı, likidasyon edildi.

Şunu çok net söylüyorum, AK Parti ve Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan olmasaydı Fetullahçı Terör Örgütü’nün, terör örgütü ilan edilmesini bırakın, FETÖ’yle savaş ne hükümetlerin ne de Meclisin gündemine gelebilirdi. FETÖ’yle böylesine başarılı bir uğraş vermek Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın liderliğinde AK Parti hükümetlerine nasip olmuştur. Büyük bir savaş vermiştik. Artık ne gariptir ki FETÖ, MİT tırları üzerinden Cumhurbaşkanımızı Memleketler arası Ceza Duruşmasında yargılatmak istiyor. FETÖ, Gezi hadiseleri üzerinden Cumhurbaşkanımızı ve AK Parti hükümetini, Tayyip Beyefendi o vakit başbakandı, indirmek istiyor. 17-25 Aralık darbe teşebbüsüyle yargı üzerinden hükümeti indirmek istiyor. En son silahlı darbe teşebbüsüne kalkışıyor. Tayyip Erdoğan’ın liderliğinde Türkiye’yi indirmek istiyor ve Cumhurbaşkanımızı, hükümetimizi, hepimizi gaye alıyor. Bütün bunları yapıyor. Yok etmek istediği tek kişi var, Tayyip Erdoğan ve yol arkadaşları. İnfaz timi gönderiyor. Darbeye teşebbüs ediyor lakin buna karşın FETÖ’nün siyasi ayağı Tayyip Erdoğan ve arkadaşları oluyor, FETÖ’yle uğraş eden diğerleri oluyor. Bunu akıl alır mı? Niçin o a devir FETÖ, Tayyip Bey’e darbe teşebbüsünde bulundu? Niçin 17-25 Aralık darbe teşebbüsünü yaptı? Niçin infaz etmek istedi? MİT tırlarında, MİT Müsteşarında neden yaptı?

Oradan şunu da sormak lazım, dersaneleri gündeme kim getirdi? Tayyip Beyefendi getirdi. Yargıda; hem Danıştayda hem Yargıtayda hem birinci kademe duruşmalarında hem Adalet Akademisinde hem de HSYK’de FETÖ’cüleri etkisizleştirmek için getirdiğimiz bütün yasal düzenlemelere daima karşı çıktılar. Onlar Anayasa Duruşmasına götürdüler. Hepsini. FETÖ’cüler, HSYK’dekiler o denli bildiri yaptılar ki ‘Sizin yaptığınızı darbeciler bile yapmadı.’ dediler. O bildirileri getirdiler, komitelerde okudular. Önemli adımlar attık. Yargıtaydan, Danıştaydan temizledik. Akademide bütün vazifelere kanunla son verdik. HSYK’de bütün vazifelere kanunla son verdik. Danıştayda, Yargıtaydaki üyelikleri 12 yılla sınırladık ve üye ve yöneticiler dışında herkesin üyeliğini sonlandırdık. FETÖ’cü olduğu değerlendirilenler üye yapılmadı.

Oralar külliyen ayıklandı ve devletin her tarafında da büyük uğraş yapan Tayyip Erdoğan, yurtları, mektepleri, üniversiteleri, medyaları, hepsini kapatan Tayyip Erdoğan fakat siyasi ayak yeniden AK Parti, Tayyip Erdoğan. Bu, büyük bir iftiradır, algı operasyonudur. Çok net söylüyorum, inanarak söylüyorum, Tayyip Beyefendi olmasaydı FETÖ’yle mücadeleyi Türkiye’nin gündemine ne CHP ne de başkaları getirebilirdi. Bu türlü bir uğraş de yapılamazdı. Zira geçmişte örneklerini gördük. FETÖ daima vesayet organlarıyla birlikte olup, 28 Şubat’ta Erbakan Öğretmenimize karşı, o vakit biz Refah Partisinde savaş ediyoruz, o mukabilde darbecilerle bir arada uğraş ediyor. Bunun için FETÖ’ye karşı en faal ve en kararlı mücadeleyi kim yaptı? Tayyip Beyefendi yaptı.

Bir insan katil oldu, siz ona katil demeyecek misiniz? Katil diyeceksiniz. Sen 10 sene evvel buna gayrı bir laf söylemiştin? O vakit katil değildi, artık katil. Sen artık niçin katil diyorsun? Elbette diyeceğim. O vakit bilseydik ki terör örgütüdür, ona vakıf olsaydık esasen o vakit o terör örgütü damgasını vururduk. O vakit bu mücadeleyi yapardık lakin ne vakit ki terör örgütü kimliği ortaya çıktı ve bundan herkes emin oldu. O devir onlara terör örgütü ve terörist muamelesi yapmak devletin vazifesidir.

‘Dün şöyleydi, öbür gün bu türlü bir gündü.’ Biz buna bakmayız. ’10 yıl evvel sen şu lafı söyledin’. Ne olacak? 10 sene evvel söyledik diye, bir adam cinayet işlediğinde onun cinayetini görmezlikten mi geleceğiz? Bir kabahat işlediği vakit cürmünü görmezlikten mi gelecek? Bir hırsızlık yaptığı vakit ‘Sen hırsızsın.’ demeyecek miyiz? Deyince, 10 yıl evvelki fotoğrafı mı getireceksin yahut bir içtimayı mı getireceksin? Bunlar yanlış şeyler ancak bakın, 17-25 Aralık yani daha öncesi MİT buhranından sonra destek olmak maksadıyla bankasına para yatıranlar, medyasına el koyulduğunda, duruşma kararıyla kayyum atandığında ‘Medyayı teslim etmeyiz.’ diye gidip fiil yapanlar, FETÖ darbeye ‘tiyatro’ deyince ‘tiyatro’ diyenler, darbeye ‘kontrollü darbe’ diyenler, Adil Öksüz’ü MİT elemanı diye FETÖ birtakım iftiralar yaptı, düzmece evraklar yayınlayınca Adil Öksüz’ün MİT elemanı olduğunu yayanlar ve her aşamada FETÖ’nün konuştuğunu artık konuşanlar, darbe teşebbüsüne kalktığı, 251 vatandaşımızı şehit ettiği ve 2 bin 191 vatandaşımızı yaraladığı halde FETÖ’ye destek olan ve onun konuşma üslubu, fikri ve mantığıyla konuşanlar var. Onlar FETÖ’cü olmuyor lakin FETÖ’nün öldürmek istediği Tayyip Erdoğan, Bekir Bozdağ, Berat Albayrak ve başka gayrı pek çok FETÖ’yle vefatına savaş edenler, FETÖ’nün infaz listesinde olanlar FETÖ’cülükle itham ediliyor. Bu büyük bir iftiradır, bir algı operasyonudur. Tayyip Beyefendi olmasaydı Türkiye’nin bırak bu türlü bir savaş yapmasını, Türkiye’nin gündemine dahi bu türlü bir savaş gelmezdi. Tayyip Beyefendi liderliğiyle Türkiye’yi bütün vesayet organlarından kurtardıysa FETÖ’nün Türkiye’yi işgaline de pürüz olmuş ve FETÖ’nün Türkiye’yi teslim almasını da önlemiştir. Büyük bir muvaffakiyet elde etmiştir.

Kaynak: AA

Haberler.com