Geçimlerini sağlamak için Türkiye’nin dört bir yanına giderek tarlalarda çalışan mevsimlik tarım emekçilerinin hayatının büyük kısmı çadırda geçiyor.
İlkbaharla birlikte meskenlerinden çoluk çocuk ayrılan tarım emekçileri, çalışacakları bölgede çadır kurarak tarlalardaki mesailerine başlıyor.
Sofralara gelen pirinçten buğdaya, patatesten domatese birçok eserde alın teri bulunan tarım çalışanları, sıcağa, soğuğa aldırış etmeden ekmeklerini kazanırken, suyu, tuvaleti, banyosu olmayan derme çatma çadırlarda çocuklarıyla kuvvetli koşullarda yaşıyor.
Birden fazla vakit okula gidemeyen, çadırların etrafında koşturan çocukların oyun alanları ise ya bir su birikintisi ya da toprak yığını oluyor.
Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nden fındık toplamak için Samsun’un Çarşamba ilçesine gelen mevsimlik tarım çalışanları, Kumköy Mahallesi’nde kurdukları çadırlarda konaklıyor.
“Nereye gittiysek ömür zor”
Mevsimlik tarım çalışanlarından Eyüp Özkan, AA muhabirine, Şanlıurfalı olduklarını ve nisanda konutlarından ayrıldıklarını söyledi.
Konya’nın Altınekin ilçesinde tarlalarda çalıştıktan sonra Samsun’a fındık toplamak için geldiklerini belirten Özkan, “Buradan Adana’ya patatese gideceğiz. Nereye gittiysek her yerde ömür sıkıntı. Yolun yanına çadırları kurduk. Yoldan geçen otomobiller sabaha kadar bizi uyutmuyor.” diye konuştu.
Hamit Toptan ise çadırda yaşarken su, banyo ve tuvalet kasvetleri olduğunu anlatarak, “Beşinci ayın 16’sında Urfa’dan yola çıktım. Nevşehir’e gittim, şeker pancarında çalıştım. Orada iş iyi olmadı, oradan Konya’ya çeltiğe gittim. Konya’da 6-7 gün çalıştım, patronlarla anlaşamadık Samsun’a fındık toplamaya geldik. 14 gündür oturuyoruz. Hayatımız çadırlarda geçiyor.” dedi.
“İstediğimiz yalnızca çoluk çocuğumuzun okuması”
Çalışanlardan Mehmet Toptan da Şanlıurfa’da beyaz eşya tamirciliği yaptığını, iş olmadığı için mevsimlik tarım çalışanı olarak Samsun’a geldiğini, mayıstan beri meskenlerinden uzakta bulunduklarını söyledi.
En büyük ıstıraplarının çocuklarının sağlıklı eğitim alamaması olduğunu söz eden Toptan, “Çocuklarımız aslında 2-3 ay okuyabiliyor. O 2-3 içinde bir şey anladıkları da olmuyor. Onun için biz babadan oğula bu türlü tarım personeli olarak kalıyoruz.” sözlerini kullandı.
Kendilerinin okuyamadığını lakin çocuklarının eğitim görmesini istediklerini anlatan Toptan, tarım çalışanlarının çocukları için “seyyar okul” kurulmasını talep etti. Toptan, “Zaten hayat kalitemiz sıfır. Her bir ailenin 5-6 çalışanı lakin 10-12 nüfusu var. Devletimizden istediğimiz yalnızca çoluk çocuğumuzun okuması, bilgisiz kalmaması, vatana millete iyi bir evlat olmasıdır.” diye konuştu.
Kaynak: AA
Haberler.com
