Uzun müddettir devam eden meskenden çalışma uygulaması, kimi çalışanların şirket kültüründen uzaklaşırken, kimilerinin da ofis günlerini özlemesine neden oldu. Pandemi periyodunda konuttan çalışma uygulaması, İngiltere’de çalışanların işyerleri ile ortasındaki bağın zayıflamasına yol açtı. Karantina tedbirlerinin kaldırılması ise, çalışanların iş değiştirmesiyle sonuçlandı. Bu nedenle konuttan çalışma, çalışanların patronlarıyla bağlarını zayıflatırken, karantinaların kalkması ve yüz yüze bağlantı kurma imkanının artması, çalışanların yeni iş aramasının önünü açtı.
Fakat Financial Services Culture Board tarafından yapılan bir araştırmada, banka çalışanlarının geri dönüş, önderlerin dürüstlüğü ve memnuniyet alanlarında puanları yükseldi. Bu puanlar bu yıl bir ölçü düşüş gösterse de 2019 yılına kıyasla daha yüksek seyrediyor. FSBC’nin Davranış Bilimcisi Jenny Robinson, insanların meskenden çalışırken “sağduyularını ve bağımsızlıklarını daha fazla” kullanabildiğini söyledi. Financial Times’ın haberine nazaran Oliver Wyman Forum tarafından yapılan araştırmada ise çalışanların ofise dönmek yerine daha fazla esneklik ve daha iyi bir iş-hayat istikrarı talep ettikleri ortaya çıktı.
Bu talepler ise çalışanların iş değiştirmesinin arkasındaki en büyük nedenlerden biri. Sıkı bir kontrol altında olmayan konuttan çalışan grup, görmezden gelindiğini hissedebilir. Bunun sonucunda da iş tatminsizliğinden tükenmişliğe ve dolandırıcılığa kadar bir çok sorun ortaya çıkabilir. Chartered Institute of Internal Auditors tarafından bu yıl yapılan öteki bir anket çalışması da “pandemi sonrası kurum kültürü krizinin” ortaya çıkabileceğini gösterdi. Ryanair İç Kontrol Lideri Heli Mooney, “çalışanlar eski ofis merkezli ve yüz yüze irtibatın olduğu sistem olmadan işyerlerine güçlü bağlarını nasıl devam ettirebilir, paylaşılan maksadı, bedelleri ve birlik hissini deneyimlemeye nasıl devam edebilir?” dedi.
Ofislerin çalışanları korkutması ya da çalışanlara cazibeli görünmesi de şirket hiyerarşisinde nerede durduğunuza bağlı. Robinson, üst seviye yöneticileri ve işe yeni başlayan genç çalışanları temsil eden iki küme bulunduğunu söyledi. Bu iki kümedeki çalışanlar, ortada kalan kümelere kıyasla ofise dönüş için çok daha istekli. FSBC anketine katılan yöneticilerden bir tanesi, “entegrasyonu bir otoparkta anahtar teslim etmek olan bir kişi, kendini bir tertibin ne kadar modülü hissedebilir?” dedi. Devamında, birtakım işletmelerin “birleştirici kültürel deneyimleri” bulunmadığının altını çizdi.
FSBC’nin de ortaya koyduğu üzere karantinalar esnasında teknolojinin imkan tanıdığı temas ve işbirliği ortasında farklılıklar var. Genç çalışanları birbirine bağlayan, tecrübeli çalışanlardan öğrenme üzere kimi süreçlerin online olarak tekrarlanması epeyce güç. Bu nedenle, finansgundem.com’un derlediği bilgilere nazaran bu cins bağlantıların çokça bulunduğu yatırım bankaları ofise dönüş için epeyce istekli. Kurumsal kültürler elbette korona virüs şokuyla değişmek zorunda kaldı. Bu da istihdam piyasasında tesirlerini gösteriyor. Pandemi öncesi işinden şad olanlar, pandemi sonrasında birebir hisleri taşımayabilir.
Elbette patronlar, hatta çalışanlar da pandemi öncesinde dahi var olmayan bir kültür ve idare mefkuresine hasret duyabilir. Ancak Robinson, kriz sona ererken kurumsal sadakat ve kültürün işin yapıldığı yerle değil, işin nasıl yapıldığı, nasıl takdir edildiği, ödüllendirildiği ve denetlendiğiyle ilgili olduğunun anlaşılacağını söyledi.
Haber7
