Mehmet Acet yazısında, Türkiye’nin yerli ve ulusal imkanlarla geliştirip dünyaya ispatladığı savunma sanayii projeleri ve güç alanındaki gelişmelere ait “2023’te bir iktidar değişikliği olursa, bütün bu kazanımların akıbeti ne olacak? 2025, 2026’lara, 2030’lara nasıl ilerleyeceğiz? Muhalefetin bu mevzulardaki vizyonu, yaklaşımı nedir? Bu mevzularda neden hiçbir şey söylemiyorlar? Bu duruşu inanç verici buluyor musunuz?” sorularını sıraladı…
İşte Mehmet Acet’in o yazısı;
Selçuk Bayraktar, teknolojinin devinimini sörf dalgalarına benzetiyor:
“Önünde yakalarsanız daima avantajlı durumda olursunuz, ardına düşerseniz daima yokuş”
(CNN Türk/Tarafsız Bölge programı)
Malumunuz, Türkiye’nin yakın tarihi, o sörf dalgalarının gerisinde kalmanın ağır bedeller ödeten öyküleriyle dolu.
Geriye gerçek 60 yıl öncesine, bir asır öncesine, biraz daha gerilere, sanayi ihtilalini kaçırdığımız 2 asır öncesine kadar gidebiliriz.
Çoğunlukla dalganın ardına düştüğümüz bu 2 yüzyıllık periyodun aşikâr safhalarında dalgaları önden yakalama manasında da teşebbüsler olmuş.
Dertlenenler, treni kaçırıyoruz korkusuna kapılanlar olmuş.
Mesela artık aklıma geldi.
5 yıl kadar evvel İstanbul Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Mahmut Ak, Osmanlı İmparatorluğu’nun son periyotlarında Genelkurmay Başkanlığı (Harbiye Nezareti) olarak hizmet veren bugünkü Rektörlük binasını bize gezdirirken tavanlardaki deniz ve gemi figürlü fotoğraflarına dikkatimizi çekmişti.
150 yıl kadar evvel, yani bu binanın inşa edildiği devirlerde Kırım savaşından yenik ayrılmış olan Osmanlı ordusunda, Donanma’nın ne kadar değerli olduğu fark edilmiş, savaş sonrası Donanma’ya yapılan yatırımlara fevkalâde kıymet verilirken, o devirde inşa edilen binalarda da buna binaen deniz ve gemi figürleri kullanılmış.
SAVUNMA SANAYİİNDE YAKALANAN İVMEYİ KORUYABİLECEK MİYİZ?
Geride kalmanın büyük maliyetler ürettiği bir alan üzerinde duruyoruz.
Yarışta birileri gelip üzerinize birkaç çeşit bindirdiği vakit, hezimetlere, sömürülere açık hale geliyorsunuz.
Mağlubiyet vakitlerinde da, ruhunuzu teslim alıp, vücudunuzu elinize tutuşturuveriyorlar.
Bu problemlere 2 yüzyıllık bir perspektifle baktığınız takdirde, bilhassa son 6-7 yılı savunma sanayiinin ‘altın yılları’ olarak nitelendirmek hiç de abartılı olmaz.
(Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın 2004 yılında başbakan iken başkanlık ettiği (Mayıs 2004) Sanayii İcra Komitesi toplantısı, yerli ve ulusal projelerin hayata geçirilmesi manasında bir dönüm noktası olmuş, verilen kararlarla bu güzergâhın önü açılmıştı.)
PKK’yı başını kaldıramayacak hale getiren, son iki yıl içinde Suriye’de (Özellikle İdlib’de Drone sürüleriyle Esed rejimine vurulan ağır darbe), Libya ve Karabağ’da gösterdiği performansla savaşta oyunun kurallarını değiştiren Türk SİHA’larıyla ilgili tarihin sonu tezinin sahibi Fukuyama bile makale yazdı.
Selçuk Bayraktar, bu haberlere, yazılara mevzu olan Bayraktar TB2’nin (Taktik Blok 2) daha büyüğünü, daha güçlüsünü (AKINCI TİHA) geçtiğimiz günlerde TSK’ya teslim etmeye başladı.
Artık de, insansız muharip savaş uçağı için, hem de çok kısa sayılabilecek bir vakit dilimine, 2023 öncesine tarih veriyor.
Üreteceği insansız muharip savaş uçağıyla ilgili bilgileri Bayraktar’ın kendi kelamları üzerinden aktaralım:
“Muharip savaş uçağının birinci denemesini de gayemiz, 2023 ve öncesinde gerçekleştirmek. MİUS 6 ton yükünde olacak. Daha hızlı gidiyor. Kıymetli kuvvet çarpanlarından birisi de bir savaş uçağının 8’de 1’i maliyetinde. Bir savaş uçağını kaybettiğiniz yerde bunlardan 8 adedini kaybetmeyi göze alabilirsiniz, ki savaş uçağında pilot da var. 5’inci jenerasyon uçağa nazaran 10’da 1 maliyeti. Diyelim bunlardan 5’ini vurdu, öbür 5’i ne olacak? Bu türlü bir denklem olacak. Dünya o yüzden buraya gidiyor.”
Yalnızca insansız hava araçları alanında değil, Savunma Sanayii’nin bütün alanlarında Türkiye, topluca atak halinde.
2014’te 300 civarında olan proje sayısı, 700’lere kadar yükseldi.
MUHALEFET PARTİLERİ BU MEVZULARDA NEDEN HİÇ KONUŞMUYOR?
Bu yılın başında yeni yıl amaçlarını bize anlatan Savunma Sanayii Lideri İsmail Demir, yerli hava savunma sistemiyle ilgili şöyle bir bilgi vermişti:
“Siperle ilgili (Yerli üretim uzun menzilli hava savunma sistemi) 4 yıllık bir süremiz var. 2025-2026’larda S-400’lerle ilgili çalışmalardan da gelecek bilgilerle birlikte S-400 düzeyine gelir miyiz? Yaklaşırız. Fakat başka katmanlarla ilgili, hava savunmamızın yerli yerinde olacağını söyleyebilirim.”
Artık asıl soruya gelelim.
Bu işlerin devamı nasıl gelecek?
Birçok kritik proje için 2023 kıymetli bir milat örneğin.
Yalnızca savunma sanayii alanındaki kritik projelerin akıbetini de kapsamıyor bu soru.
Güçte de global ölçekte ses getirecek dev bir adım atıldı.
Karadeniz’de şimdiye kadar kıymeti 100 milyar doları bulan doğalgaz keşfedildi.
Ki, yeni keşiflerle bu sayı çok daha üstlere da çıkacak, bunun güçlü işaretleri var.
Güçte dışa bağımlılığın kalmadığı bir Türkiye tezini ortaya koydu hükümet.
Pekala, 2023’te bir iktidar değişikliği olursa, bütün bu kazanımların akıbeti ne olacak?
2025, 2026’lara, 2030’lara nasıl ilerleyeceğiz?
Muhalefetin bu hususlardaki vizyonu, yaklaşımı nedir?
Bu mevzularda neden hiçbir şey söylemiyorlar?
Bu duruşu itimat verici buluyor musunuz?
Haber7
