Umut Evirgen: Bana karşı önyargı hiç bitmedi

Emirgan’daki dört katlı meskeninde buluşuyoruz. Duvarlarda fotoğraflar; Ardan Özmenoğlu, İhtilal Erbil, Sedef Gali üzere isimlerin tabloları ve afişler… Girişte Evirgen’in çektiği, sevgilisi Melisa Şenolsun fotoğrafına takılıyor gözüm. Bahçenin duvarlarında da Şenolsun’un çizimleri var. Gece hayatındaki başarılarından konuşurken işletmeci tarifinden hoşlanmadığını anlıyorum, “Mekanlarımın işletmecileri var. Ben kurup sonra geri çekilen biriyim” diyor. Sinema konuşurken gözleri ışıldıyor. Bilgi Üniversitesi’nde sinema üzerine yüksek lisansını tamamlayan Evirgen; Wong Kar-wai, David Fincher, Gaspar Noe üzere direktörleri seviyor. Umut Evirgen‘i (30) daima partileyen bir adam hayal edebilirsiniz lakin o denli değil…
? Bu söyleşide ne kadar “Gizli kalsın” diyeceğin şey olacak?
Sanırım çok.
? Eyvah! Meğer bir yandan da magazin figürü değil misin?
Göz önünde olan işler yaptığım için bu türlü oluyor. Magazin figürü olmak en son istediğim şeydi. Fakat neye karşı çıkarsan, o oluyor.
? Gece hayatına istikamet veren isimlerden biriyken yapımcılığa başladın. “Çok param var, bir de sinema çekeyim” mi dedin?
Parayla nasıl senaryo yazıp sinema çekiliyor (gülüyor)?
5-6 yıldır gece hayatım yok
? Hayatına giren bayanlar ya da arkadaşların genelde sinema kesiminden. Onların bu işe başlamanda tesiri oldu mu?
Tam aksisi, ben etrafımdakileri sevdiğim için sinemayı sevmedim, etrafımda sinemayla ilgili konuşabileceğim beşerler olsun istedim. Beşerler ilgi alanlarındaki bireylerle arkadaşlık, bağ kuruyor. İlla sevgili olmak zorunda da değil, yakın arkadaşlarımdan biri Kerem (Çatay) üretimci, Veli (Kuzlu) imaj direktörü, Ali (Bilgin) direktör… Aslında sinema yazmaya başlayalı 8-10 sene oldu. Siz yeni görüyorsunuz.
? Neden?
Çok obsesifim, bir şeyin çabucak olmasını isterim. Mesela yer açmaya karar verdikten sonra akşam boyasını yapmaya başlarım. 21 yaşında üniversiteyi bitirdim, diploma merasimi akşamı La Boom’u açtım. Sinemada durum farklı. Demlenmesi lazım. Birinci senaryomu 21 yaşında yazdım. Evvel kısa sinemalar çektim.
? Sinema merakı nasıl başladı?
Kıssalar yazmak, iyileştirici ve özgürleştiriciydi. Travmalarımın yazarak hafiflediğini görünce iyice sarıldım.
? Neydi o travmalar?
İnsanların bu kadar kederi varken kendi üzerimden dram yapmak istemem. Kendimi irdelemeyi seviyorum. Mesela birinci üç senaryomda genetik miraslarımın aslında bana ilişkin olmadığını fark ettiğim; ailemden ve etrafımdan gelen travmalar ve temalar üzerine gittim. Kendimi ve insani bağlarıma yansıyan hareketlerimi sorguladığımda ulaştığım sonuçları yazmak iyi geldi.
? Gece hayatından geldiğin için sinemacıların önyargılarıyla karşılaşıyor musun?
Bana karşı önyargı hiç bitmedi.
? Ne üzere önyargılarla karşılaştın?
Genç yaşımda yer açtığım ve yeni bir konseptle geldiğim için yeme-içme dalı de beni içine sindiremedi. Sinemada da öyküm kuvvetli olduğu sürece gerisi kıymetli değil.
? Gece hayatıyla tanınan kültüre, sinema yaparak kültür-sanata katkı sunmaya çalışıyorsun. Birbirine aksi değil mi?
Benim baktığım yerden iç içe zira yerlerin ideolojileri birçok şeyi barındırıyor. Evvelce loca sistemleri, ekip elbiseler, lüks otomobiller varken ben spor ayakkabıyla girilen, mahalle barı olan, bir kadeh bir şey içip taksiyle gidilebilen yerler açtım. Gerçi çoktandır gece hayatım yok, beş-altı yıldır gece çıkmıyorum.
? Yerlerine da mı gitmiyorsun?
En fazla ayda bir. Evvelce bir şey üretmeliyim dürtüm geldiğinde yer açardım Hakan, lakin bunun bir sonu olmadığını fark ettim. Artık yazarak keyifli oluyorum.
? ‘Umut Evirgen’ sineması bize ne vaat ediyor?
İç sesimin perdeye transferi… Öykülerimde karakterlerin ruhsal derinliğine inmeyi hedefliyorum. Sinemalar direktörlerine misal. Yerinde durmayan bir adam olduğumu düşünürsek biçimsel olarak kameranın daha hareketli olduğu, hissiyat olarak gerçekçi sinemalar olacak diyebiliriz.
Estetikli oyuncu izlemeye tahammül edemiyorum
? ‘Ben Bir Denizim’de kağıt toplayan bir çocuğun kıssasını görüyoruz. Orada senden ne var?
Bir baba-oğul öyküsü. Deniz, sırtındaki otomobilinde hem İstanbul’un kağıtlarını hem babasının yükünü taşıyor. Babasının gözünde hiçbir vakit mülteci iş arkadaşları kadar bedelli bir yer edinemiyor. Bu baba-oğul bağının ruhsal derinliğinde ufak da olsa babamla alakama emsal şeyler var.
? Sinemada sevişme sahneleri dikkat cazibeli… Nasıl çektiniz?
Severek (gülüyor). Demek ki inandırıcı!
? Sinema dünyasının ‘entel’leri seni, sinemalarını kabullenir mi?
Kendimi kabullendirme tasam yok.
? Çevrende olan, yerlerinde eğlenmeye gelen çok oyuncu var. Onlar sinemalarında oynamak için fiyat talep ediyor mu?
Deneme çekimleriyle yanlışsız isimler aranıyor. Adana’da ödül alan Sitare Akbaş’ı, başrol Gürberk Polat’ı, Celil Nalçakan ve Seda Akman’ı bu sinemalar sayesinde tanıdım. Bütçeli işler olduğu vakit natürel herkes hak ettiğini alacak.
? Favori oyuncuların kimler?
Role nazaran değişir fakat estetikli oyuncu izlemeye tahammülüm yok. Bana hiç inandırıcı gelmiyor.
? Teklifini kabul etmeyen oyuncu yerine giremez mi?
Röportaj teklifi yaptığın biri kabul etmedi, bir daha fotoğrafını basmıyor musunuz gazeteye?
? Ben gazetenin yöneticisi değilim…
Benimle sorunu olan biri bile olsa yerime girebilir. Hepsi topluma açık.
Babamın kulüplerinde plastik topla futbol oynardım
? Nerelisin?
Elazığ. Lakin İstanbul, Emirgan’da La Boom’un üzerindeki konutta doğup büyüdüm. Kapalı Kalsın zati bizim meskenin garajıydı. Emirgan benim doğduğum, büyüdüğüm, kök saldığım yer.
? Baban Kemal Evirgen’in gazinoları vardı. Gece hayatıyla kaç yaşında tanıştın?
Doğduğumda beni gece hayatının içine atmış olabilirler. İki-üç yaşında Sies’te, Biges’te ekip elbise, papyonla ön masada Coşkun Sabah, Kayahan, Nükhet Duru dinlerdim.
? Neler yaşadın?
Plastik topla futbol oynadığım vakit babamın kulüplerinin barı kale oluyordu.
? Senin için gece hayatı veliahtı olmaktan öteki bir yol yok muydu?
Öğrendiğin şey o oluyor. Vakitle öteki yeteneklerini keşfediyorsun.
? Yıllar içinde İstanbul gece hayatı nasıl şekillendi?
Asosyalim, çok az dolaşıyorum. Lakin kendi mekanlarım için konuşursam, mahalle barı başında ilerliyorum. Daha çok müdavimler, birbirini tanıyanlar küme halinde eğlensinler istiyorum. Bunun sebebi yerin devamlılığını sağlamak. Zira çabuk tüketiyoruz, bir yer tanınan olduğunda ve beş ay sonra o popülaritesi bittiğinde iş yapmamaya başlıyor.
Obsesifim, yanmayan mum görünce rahatsız oluyorum
? Direktör Umut’la yer sahibi Umut ortasında nasıl farklar var?
Birbirlerinden hiçbir takıntıyı esirgememişler.
? Nedir o takıntılar?
Düzenle ilgili takıntılıyım. Obsesifim. Mesela bir yerde sarkan LED görmeye tahammülüm yok. Dükkanların, konutun her köşesinde hoş koksun, güç versin diye tarçın, adaçayı yaktırıyorum.
? Saklı Kalsın’da bütün masalarda yanan mumlar var. Mumlarla da mi ilgili takıntın var?
Yanmayan mum görünce rahatsız oluyorum. Uzun mumun maliyeti yüksek olmasına karşın bütün mekanlarımda uzun mum kullanıyorum.
? Yerlerinde müdavimlerin tanınan isimler olunca tartışmalar da basına yansıyor. Bu sana ve yere ziyan veriyor mu?
En az seviyede olduğuna inanıyorum lakin mental olarak yoruyor. Ziyan vermiyor lakin üzücü olaylar.
? ‘Chiki Boom’a 27 yaş altındakiler giremiyor efsanesi hakikat mu?
Sound olarak yerlerde daha düşük tempo gidiyorum. Bu durumda yaşı daha küçük olanların mutsuz ayrıldıklarını gördüğüm için o denli bir kural koymuştum.
? Yaşadığın en şaşırtan şey neydi?
‘La Boom’da Hugh Jackman’ın yerlere yatıp göbek atması çok absürttü.
Üç adam ve bir bayanın sıkışmış ilgileri
Pandemide konutta ‘Dünyanın En Hafif Filmi’ diye bir sinema çektim. Üç adam ve bir bayanın sıkışmış bağlarını anlatıyor. Akabinde ‘Annesinin Kuzusu’ gelecek. Kod ismi ‘Kulis’ olan bir öteki sinema de ilerliyor. Set Kebap ve La Boucherie’de geçiyor. Bir tarafta şaşalı bir yer, öbür tarafta kebapçı. Bu yerlerin çalışanları ve müşterileri üzerinden ilerleyen bir senaryo… Bir sinema daha var, senaryosu bitti, oyuncuları seçim evresinde.
İş öbür, aşk diğer
? Melisa Şenolsun’la birliktesin. Bir sinemada birlikte çalışır mısınız?
Feride Çiçekoğlu’yla bir senaryo yazdık, ‘Annesinin Kuzusu’. Başrolü Melisa’nın oynamasını istiyorum, olacak inşallah. Bir de La Boucherie’de tiyatro oyunlarıyla yenilikçi bir proje yapma teşebbüsündeyiz. Birinci Melisa’nın rol alacağı ‘Hortlak Kız’ isimli bir tiyatro projesi olma ihtimali var.
? Şenolsun’a da sinemalarında bahadır sahneler müellif mısın?
O sinemada o denli bir sahne yok lakin sevgiliye nazaran iş değişmez. İş öteki, aşk öteki.
? Hayatına giren bayanlar sana mı yoksa görünen parlak hayatının cazibesine mi kapılıyor?
O denli bir hayatım yok ki! Bütün gün evdeyim. 5.00’te kalkıp kalem, kağıda yüklenip senaryo yazıyorum. Sonra mekancılık, 12.00’ye kadar. Akabinde sinema, spor, yoga… 23.00’te uyuyorum.
Kaynak: Hürriyet
Haberler.com