Yargıtay içtihatlarına giren karara husus olan dava konusu İstanbul’da yaşandı. Bir şirkette çalışan S.A., karısının giysi şekline, gideceği toplantılara ve görüşeceği bireylere müdahalelerde bulunarak toplumsal şiddet uyguladığını, bayanın baskın karakterde olduğunu, daima doğuşçu haller sergilediğini belirterek eşi A.A.’ya boşanma davası açtı. S.A. dilekçesinde, karısının kendisine hakaret edip konuttan kovduğunu, çocuklarıyla da ilgilenmediğini münasebet göstererek evlilik birliğinin çekilmez bir hâl aldığını öne sürdü.
İSTİNAF: KARIŞABİLİR
Birinci derece mahkemede yapılan yargılama sonunda, bayanın tam kusurlu olduğu kabul edilerek erkeğin boşanma davası kabul edildi. Birinci derece mahkemenin verdiği bu karara karşı bayan, dava evrakını itirazıyla birlikte İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi’ne taşıdı.
İstinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesi (BAM) bayana yüklenen “Eşinin giysi biçimine, gideceği toplantılara ve görüşeceği şahıslara müdahalelerde bulunarak toplumsal şiddet uyguladığı” argümanının şahit beyanlarında geçtiğinden bahisle davalıya kusur olarak yüklenmesine imkân bulunmayacağı gerekçesiyle birinci derece mahkemesinin kararını kaldırdı.
YARGITAY: BOŞANMA SEBEBİ
Boşanma davasının bozulması üzerine de S.A. da Yargıtay’a başvurdu. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi üyeleri, erkeğin dilekçesinde belirttiği eşinin giysi biçimine, gideceği toplantılara ve görüşeceği bireylere müdahalelerde bulunarak toplumsal şiddet uyguladığı ve çocuklarıyla ilgilenmediği savlarının karara temel alınabileceğini kaydetti.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi’nce erkeğin davasının reddine karar verilmesinin yöntem ve kanuna alışılmamış olduğunu belirten Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, istinaf mahkemesinin kararını bozdu.
Haber7
