Babanın çocuk üzerinde pek çok rolünün olduğunu belirten Klinik Psikoloji Bilim Uzmanı İlkgün Demir, “En kıymetlisi, babaların, çocuğun cinsel kimliği üzerinde büyük rol oynamalarıdır. Keza davranışları, irtibat lisanı, öz şefkat-özgüven, toplumsal uyumluluk üzere birçok alanda, fiziksel- duygusal gelişim, öğrenme üzere süreçlerde, bilhassa 0-6 yaş ortası babaların rolü epey önemlidir” dedi.
Babaların bir kısmı emzirme dışında, bebeğin dünyaya birinci geliş anından itibaren çok faal. Hatta hamilelik periyodunda anne karnındaki bebekle yakın temasta kalıyor ve eski stil baba rollerinden uzaklaşarak ilgili babalık sergiliyorlar. İstanbul Ayvansaray Üniversitesi Psikoloji Kısmından Klinik Psikoloji Bilim Uzmanı İlkgün Demir, çocuk üzerinde pek çok rolü olan babanın en kıymetli rollerinden birinin çocuğun cinsel kimliği üzerinde oynadığı rol olduğunu belirterek “Babayla sağlıklı bağlantı kuran çocukların davranışlarında, irtibat lisanında, özgüveni ve toplumsal uyumluluğunda, eğitim-öğretim hayatlarında daha başarılı olduğunu görüyoruz. Fizikî gelişimleri de daha sağlıklı oluyor. Çocuk gelişiminde faal rol alan babaların çocuklarının, babasından paha, şefkat, sevgi görmek, onaylanmak üzere ruhun besinini alamayan çocuklara nazaran hayatla baş edebilme dirayetleri daha güçlüdür” dedi.
0-6 YAŞA DİKKAT
Farklı kuramlarda farklı yaşlar ve devirlerden bahsedilse de 0-6 yaş ortasındaki çocuklar için ebeveyn ilgisinin besin kadar değerli olduğunu vurgulayan İlkgün Demir, “Bu devirde çocuklarla sağlıklı bağlantı kurmak, çocuğa inançta olduğunu, sevildiğini hissettirmek çocuğun ‘fiziksel bakımı’ kadar değerli ve pahalıdır. Bu periyot tüm ömrü etkileyecek ve şekillendirecektir. Hepimizin bugünkü kararları, seçimleri, kaygıları, telaşları, özgüveni, hayatı ve başkalarını algılayışı ve hatta eş seçimi ve cinsel kimliğimizi konumlandırmamız bu periyoda ilişkin temellere dayanır” diye konuştu.
BABALIK ROLLERİ DEĞİŞİYOR
Bayanın geçmişe nazaran süratle faal çalışma hayatında olması, değişen vakit ve sürecin de katkısı ile babalık rolünde değişimler olduğunu belirten Demir, artık işten geldikten sonra çocuğu ile oynayan, hafta sonları birlikte vakit geçiren, çocuğuna bir şeyler öğreten, sohbet eden, paylaşan bir babalık rolünden bahsedilebileceğini söyledi. Lakin hala daha çocuğun birinci bakımının anneler üzerinde olduğunu kaydeden Demir, “Toplumsal pahalara nazaran elbette ki yöresel farklılıklar hala daha gözlemlenmektedir. Örneğin eğitim düzeyi ve/veya sosyo-ekonomik durumu yüksek gelir kümesindeki baba tahminen daha ilgili iken ülkemizin daha etnik ve otantik bölümlerinde tahminen baba hala bir otorite simgesi olarak bağlantıya kapalı olabilir. ‘Çocuğu şımartmamak yahut babadan korkan çocuk saygılı olur’ üzere geçmişten gelen birtakım geçersiz inanışlar da bunda tesirli olabilir” sözlerini kullandı.
Anne baba bağlantısının çocuğun birinci şahit olduğu davranış kalıpları olduğunu söyleyen Demir, çocuğun irtibat lisanını, anne ve babasını gözlemleyerek kurduğunu, hudutlar, olaylara yaklaşım, hürmet ve sevgi üzere tariflerini ebeveynlerini gözlemleyerek öğrendiğini kaydetti. Demir kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Nasıl bir çocuk arzuluyorsanız sizler de o denli olmalısınız” diyen Demir, “Çocuk sizlerin bağlantısı ile kendini, başkalarını ve hayatı tanımlayacak ve şayet ki bu periyotta yanlış bir tarif elde eder ise gelecek hayatındaki kararlarını da etkileyecektir. Bu manada anne ve baba irtibatı çocuk açısından her vakit akılda kalacak, her davranışında içinde bir kesim barındıracak yemeğin tuzu kadar kıymetlidir.”
ŞİDDET ORTAMINDA BÜYÜYEN ÇOCUKLAR SUÇA MEYİLLİ OLUYOR
Şiddetin öğrenilen bir davranış olduğunu vurgulayan Demir, şiddet uygulanan, hengame ve hakaret ortamında büyüyen çocukların suça ve bağımlılıklara meyilli olduğunu kaydetti. Babanın fiziken var olup duygusal manada yok olmasının çocukta şiddetli travmalar oluşturabildiğini söyleyen Demir, “Şefkat ve sevgiden yoksun bırakılmış bir çocuğun ileriki hayatında her türlü seçimi yahut kararları, partner seçimi yahut münasebetleri sağlıklı bir lisanda olmaz iken bir de şiddet görmüş yahut şahit olmuş bir bireyin nasıl kendisine, başkalarına şefkat duymasını bekleyebiliriz ki? Hatta babanın en değerli rolü olan bir çocuğun, kız ve erkek çocukta başka farklı cinsel kimlik oluşumundaki tesirinin yaratacağı travmaları düşünebiliyor musunuz? Bir kız çocuğu örneğin çocukluğunda tanıdık gelen bu yok sayılma ve hırpalanma hissine, romantik ilgilerinde de çekilecektir. Çünkü en tanıdık his hırpalanmak, hor görülmek, hakaret ve yok sayılmak olacaktır. yahut her vakit evliliğe, birlikteliklere ön yargılı olabilecektir” halinde konuştu.
ÇOCUKLAR BABALARI TARAFINDAN KABUL GÖRMEK İSTER
Çocukların babaları tarafından sevilmek, kıymetli olduğunu hissetmek, kabul görmek ve görülmek üzere istekleri olduğunu belirten Demir, “Birlikte kaliteli vakit geçirmek, sohbet etmek, bir sinema izlemek ve üzerine tahminen de tartışmak ister, muvaffakiyetlerinin takdir edilmesini ister. Lakin yılgınlıkları yahut hüzünlerinde omzunda elini hissetmek yahut yanında ağlayabilmek ister. En kolayı de anılar yaratmak ister, sarılmak ister, omzuna çıkmak ve aşikâr bir vakit sonunda ise omzuna elini dayayan kendisi olmak ister. Bir de ‘bir masal anlatsın’ ister” diyerek kelamlarını sonlandırdı.
Kaynak: Demirören Haber Ajansı
Haberler.com
