– 83 yaşında 120 yıllık dükkanda 73 yıldır çan üretiyor, hazır olduğunu sesinden anlıyor
33 başka süreçten geçen bir çan için herkes ayağına geliyor
Çan ustası Halil Küçükçancı:
” 83 yaşındayım, bırakmak istiyorum lakin talep olduğu için bırakamıyorum “
ANTALYA – Antalya’nın Akseki ilçesinde yaşayan 83 yaşındaki Halil Küçükçancı 73 yıldır, daha çok koyunlara takılan ve esnafın ikaz gayesiyle dükkan kapısına astığı minik çanları üreterek geçimini sağlıyor. Cemerler Mahallesi’nde babasından kalma 120 yılı aşkın dükkanında çan imal eden ve “Çancı Halil” olarak tanınan usta, yaşlanması nedeniyle mesleği bırakma noktasına geldiğini, çırağının olmadığını lakin talep sebebiyle işyerini kapatamadığını söyledi.
Bir çan 33 sefer elden geçiyor
Çancılık mesleğinin epey meşakkatli olduğunu söyleyen Küçükçancı, “Bir çan 33 sefer elden geçiyor. Çok dikkat edilmesi gereken bir iş, yoksa istenilen sesi tutturamazsınız. Çan almak isteyen ayağımıza kadar geliyor. Ancak artık ben yaşlandım. Eskisi üzere çalışamıyorum. Artık işi bıraktım sayılır. Çan üretimi kolay değil. Çok evreden geçiyor. Birebir alın teri diyebiliriz. Koyun çanı, keçi çanı ve köpekler için de farklı çanlarımız var.” dedi.
Soy ismini mesleğinden almışlar
Çancılığın cet, dede mesleği olduğunun soyadından da anlaşılabileceğine işaret eden Küçükçancı, kendisinin dördüncü jenerasyon olduğunu tabir etti. Çancılık mesleğinin atalarından kaldığını belirten Küçükçancı, “Atalarımız Akseki’nin Cemerler mahallesine asırlar evvel yerleşmişler. Soyadı kanunu çıkınca dedelerimiz soy ismimizi Küçükçancı olarak koymuşlar. Babam bu mesleği dedemden, dedem ise babasından, dedemin babası ise yeniden babasından öğrenmiş. Ben dördüncü jenerasyon çan ustasıyım. 4 oğlum 2 kızım var. Yalnızca köyde birlikte yaşadığımız oğlum Ali bu mesleği öğrendi ancak devam etmeyip hayvancılık mesleğini seçti. Şu anda hayvancılık yapıyor. Öbür çocuklarım ise Antalya’da diğer mesleklere yöneldiler” dedi.
“Çekiçle fazla döversen sesi bozulur”
Küçükçancı, 73 yıllık süreçte kulaklarının uzmanlaştığını, sesleri işiterek süreç yaptığını anlattı. Büyüklüğüne nazaran yaklaşık 20 dakikada ürettiği bir çanı 10 dakika boyunca akort ettiğini belirten Küçükçancı, “Kolay değil. Yaz, kış ateşin karşısında çekiçle iş yapıyoruz. Her çanı itinayla imal ediyoruz. Çanın sesinin hoş çıkması lazım. Bunun için çanı ocakta hoş kaynatacaksınız. Kaynağını iyi yapacaksınız. Çekiçle fazla döverseniz sesi bozulur. Biz yıllarca akort yaptığımız için çanın sesinden olup olmadığını anlıyoruz.” dedi.
Günde büyüklüğüne nazaran üretebildiği 15-30 çanı toptancıya ya da direkt çobanlara 20 ila 40 lira ortasında satışa sunduklarını söyleyen Küçükçancı, fabrikasyon üretim ile el emeği göz ışığı üretilen eser ortasında kalite açısından büyük fark olduğunu vurguladı.
Cemerler Mahallesi Muhtarı Mustafa Ay’da “Eskiden mahallemizde çan, elek, kalbur, fare kapanı, tüfek ustası ve yapı ustalarını sayamazdınız. Şu anda köyümüzde genç nüfus kalmadı. El sanatları meslekleriyle ilgili önlem alınmazsa şayet, epey meslek göz nazaran göre yok olup gidecek maalesef.” diye konuştu.
Kaynak: İhlas Haber Ajansı / AYŞE ÇATLI
Haberler.com
