Bir hastane odasında tedavileri devam ederken LÖSEV ile tanışan çocukların muvaffakiyet öyküleri, artık lösemi gayreti veren on binlere umut oluyor.
Lösemi tedavileri devam ettiği sırada LÖSEV Ailesi’nin bir modülü olan çocuklar, hastalıkları müddetinde buradan güç ve dayanak aldı. Tedavileri sona eren bu gençler, şimdilerde Lösemili Çocuklar Vakfı’nın profesyonel bir üyesi olarak mesleklerini sürdürüyor. On binlerce lösemili çocuğa umut olan bu gençler şimdilerde ise uğraşı süren kardeşlerine daima bir ağızdan ‘Yalnız Değilsiniz’ diyor.
“HALİL 9 YAŞINDA LÖSEMİ İLE TANIŞTI”
Bu isimlerden biri de Halil Telli. 9 yaşında iken Lösemi teşhisi alan Halil’e, Adana’daki bir devlet hastanesinde tedavisi devam ettiği sırada bir odada yapayalnız yatarken içeriye giren LÖSEV Toplumsal Hizmet çalışanları, ona yalnız olmadığını gösterdi. Halil tedavisi devam ederken aldığı çok istikametli dayanaklarla tünelin ucundaki ışığa yaklaşıyordu. Yatarak başlayan tedavisi ayakta devam etmeye başladı, akabinde meskenine döndü ve eğitim hayatına kaldığı yerden devam etti. Okul derslerine katkı sağlaması için LÖSEV Canım Kardeşim Ders meskenlerinde etüt takviyesi almaya başladı. LÖSEV’deki başka gençlerle tanışarak toplumsal hayatına kaldığı yerden ve daha büyük bir ailenin kesimi olarak devam etti. Öteki yüzlerce genç üzere o da geleceğe umutla bakmaktan hiç vazgeçmedi.
İŞ HAYATINA BURADA DEVAM EDİYOR
Şu an LÖSEV’in Adana şubesinde İdari İşler vazifelisi olarak çalışan Halil Telli yaşadığı güçlü süreci şu sözlerle anlattı:
“2009 yılı başlayan lösemiyle gayret seyahatimde dünya ile kontağım koptu. Daima aldığım iğneler ve ilaçlarla fizikî olarak çok zorlanıyordum. Hastane odamda yapayalnız ve başıma gelenlerden habersiz bir yıl geçirdim. Toplumsal hayatım yok diye üzülürken hastaneye LÖSEV’den gelen ablalarla umut buldum. Tedavim tamamlanırken LÖSEV daima yanımda oldu. Burada kazandığım özgüvenle üniversiteyi kazandım bir yandan profesyonel dalgıç oldum. Tedavi sürecimden beri etkin olarak LÖSEV’e takviye verirken profesyonel iş hayatıma da burada devam ettim. LÖSEV’in bu süreçte yaptığı maddi ve manevi dayanakları sayesinde bu hastalığı yendim ve geleceğimi inşa ettim. Âlâ ki LÖSEV’deyim, iyi ki LÖSEV’liyim.”
Halil’in LÖSEV takviyesi ile hayata tutunduğu üzere gelecek mesleğini de Kayseri’den Bursa’ya İzmir’den İstanbul’a LÖSEV’de yeşerten onlarca gençten birkaçının lisanından hayat seyahatleri şöyle:
“Recep Nihat Karadeniz (İdari İşler – LÖSEV Kayseri): “LÖSEV hem tedavim sırasında maddi manevi dayanaklarıyla hem de tedavi sonrası iş imkanı sunarak bana yardım elini uzattı. Hiç yalnız bırakmadı. Bağışçıların dayanakları ile bu günlere geldim. Bende artık kanser tedavisi gören öteki kardeşlerim için LÖSEV’de çalışıyorum. Ben de onları yalnız bırakmıyorum Güzel ki LÖSEV var.”
Aylin Babaoğlu (Sosyal Hizmet Uzmanı- LÖSEV Bursa): Benim çabam 2005 yılında Lösemi tanısı almamla başladı. 2011’de sıhhatime kavuştum. Tedavim müddetince LÖSEV daima yanımdaydı. Artık bende tedavisi süren kardeşlerim ve ailelerine umut olmak, bu kuvvetli süreci birlikte tamamlamak için LÖSEV’de çalışıyor ve onların yanında olmaya devam ediyorum. Uygun ki LÖSEV’liyim
Şöhret Baygın (Aktif Toplumsal Hizmetler – LÖSEV İstanbul): 4 yaşında hastalandım, annemden duyduklarım LÖSEV’in her vakit yanımızda olduğudur. Tedavi sürecime beni ve ailemi maddi, manevi yalnız bırakmayan LÖSEV ailesi ile unutamayacağım birçok anı sığdırdım. Mesela hiç unutamadığım Abant gezisi, 8-9 yaşında LÖSEV bizi Abant’a götürmüştü. Hastane odasından bile çıkamadığım vakitlerden LÖSEV ile hiç görmediğim, gezmediğim yerlere yaptığımız tatiller, etkinlikler hepsi hayatıma renk kattı. Artık 22 yaşındayım ve ben de öteki kardeşlerimin hayatlarına dokunmaya çalışıyorum. Zira biliyorum ki bu süreçte en yakınlar bile uzak oluyor. Kimse halinizden anlamıyor. Halbuki LÖSEV Bağışçı ve destekçileri daima bizimle bu süreçte. Güzel ki bu ailenin içindeyim, meslek sahibi olmuş geleceği aydınlık bir gencim. Âlâ ki LÖSEV’liyim.
Murat Kılınç (İdari İşler- LÖSEV İzmir): 2005 yılında kan kanseri tanısı aldım. LÖSEV daha o vakitler bana umut oldu ve LÖSEV’in takviyeleriyle iyileştim. LÖSEV okullarında okudum. Artık 21 yaşındayım. 16 yıldır LÖSEV benim Ailem. Mezuniyetimle LÖSEV İzmir İrtibat Ofisi’ne bağlı Seferihisar Doğal Ömür Çiftliğinde çalışmaya başladım. LÖSEV Seferihisar Çiftiliğimizde iyi tarım uygulamalarından etkilenerek hayatıma istikamet vermek istedim. Artık bir yandan çalışıyor başka yandan Dokuz Eylül Üniversitesi Ziraî İşletme Kısmında eğitimimi sürdürüyorum. Bu günlere gelirken en büyük destekçim LÖSEV oldu. Ben de burada var gücümle çalışarak başka kardeşlerim için ve kanserle uğraş eden herkes için elimden geleni yapmak istiyorum. Yeterli ki LÖSEV’i tanıdım. Düzgün ki LÖSEV var.
Hüseyin Çon (İdari İşler-LÖSEV Samsun): LÖSEV’e 12 yıl evvel tedavim devam ederken kaydoldum. Bu süreçte bize maddi, manevi daima takviye oldular. Benim için çok kıymetli ve hiç unutamadığım an LÖSEV’in doğum günümü kutlayarak bana doğum günü kartı yazmasıydı. Daha evvelden hiç doğum günüm kutlanmamıştı. Doğum günü kartının üzerindeki yazı beni çok etkilemişti. Tedavimi bitirdiğim gün de o kartı aldığım gün kadar sevindiğimi çok iyi hatırlıyorum. Artık 26 yaşındayım. LÖSEV tarafından hiç unutulmadım ve her vakit yanımda dayanaklarını hissettim. Tedavim ve eğitimim sonrası LÖSEV Samsun’da Gençlik faaliyetlerine iştirak sağladım, akabinde idari İşlerde çalışmaya başladım ve 1,5 yıldır canla başla çalışıyorum. Uygun ki LÖSEV’liyim.
Kaynak: Demirören Haber Ajansı
Haberler.com
