Birinci eşini kan kanserinden kaybeden 79 yaşındaki Halil Akar ile hayatını birleştiren 66 yaşındaki Şerife Coşkun Akar, evliliğin ikinci yılında yakalandığı göğüs kanserini ailesinin dayanağıyla atlattı.
Yalova’nın Çiftlikköy ilçesine bağlı Gacık köyünde yaşayan iki çocuk babası Halil Akar, eşini kan kanserinden kaybedince kendisi üzere iki çocuklu Şerife Coşkun ile ikinci evliliğini yaptı.
İkinci baharı yaşayan çiftin evliliklerinin ikinci yılında Şerife Coşkun Akar’ın göğüs kanserine yakalandığı anlaşıldı.
Eşinin ve çocuklarının dayanak olduğu Akar, kansere karşı uğraş başlattı.
Uzun soluklu çabayı sonunda kazanan ve köy halkının “Şerife abla” olarak bağrına bastığı Akar, kanseri yenmesinde kıymetli bir yer tutan ailesi, el sanatları çalışmaları ve organik eser yetiştirdikleri bahçelerinde vaktini pahalandırıyor.
Halk Eğitim Müdürlüğü’nden emekli olan el sanatları ve dikiş nakış kursu öğretmeni Akar, AA muhabirine, eşiyle 2010 yılında evlendiğini, 2012 yılında ise aldığı eğitimle yaptığı denetiminde göğüs kanseri olabileceğini fark ettiğini belirtti.
Çabucak doktora başvurduğunu aktaran Akar, erken teşhis sayesinde şimdi kanserin ikinci kademesinde tedavi görmeye başladığını tabir etti.
Akar, “Göğüs alında fakat yeniden de erken teşhis ettiğim için ikinci kozmosun başında yakaladım. Kemiğe birebir oturduğu için başarılı bir ameliyatla kasla birlikte aldılar. Allah’a şükür 8 yıldır sorun yok. Son 5 yıldır yıllık denetimlerimi yaptırıyorum ve bugüne kadar meşakkat çıkmadı.” diye konuştu.
-“Hasta oldum diye karamsarlığa kapılmadım”
Hastalığı öğrendiği andan itibaren kabullendiğini ve çok sıkıntı günler geçirmesine karşın hastalıkla çabayı kazandığını anlatan Akar, şöyle konuştu:
“Allah’ın müsaadesiyle çabayı kazandım. Anne olmanın verdiği güçlü, kuvvetli durma isteği, eşim ve çocuklarımın dayanağıyla atlattım. Hasta oldum diye karamsarlığa kapılmadım. Halk Eğitimden emekli olmuştum ancak tekrar de çalışmalarımı bırakmadım. Kemoterapilerim bitti ve hala öğretmenlik yapıyordum. Artık köyde yaşıyorum. Bu da benim için büyük bir talih. Beslenmeme, her şeyime dikkat ederek organik yaşıyorum. Hasta oldum diye hiçbir şeyimi engellemedim. Konuta kapanmadım ve yaşadığım olumlu olumsuz her şeyi etrafımdaki insanlara duyurmaya başladım. Benim üzere beşerlerle Yalova Kanser Hastaları Derneğini kurduk. Sonra da dernekte istekli öğretmenlik yapmaya başladım. Hasta ve hasta yakınlarına motivasyon, unsur ve manevi katkı olması için istekli öğretmenlik yapmaya başladım.”
-“Benim en büyük talihim köyde tabiat ile iç içe yaşamak oldu”
Kanserle uğraş sürecinde hayatına dair hiçbir kısıtlamaya gitmediğine vurgu yapan Akar, denetimlere gittiğinde tedavi olan hastalara hiç ümitsizliğe kapılmamaları gerektiğini söylediğini tabir etti.
“Bakın saçlarımız geliyor, her şeyimiz çok hoş oluyor.” diye kendini göstererek umut olmaya çalıştığını da kelamlarına ekleyen Akar, şu sözleri kullandı:
“Çünkü hastalık hayatımı hiç aksatmadı. Ben ona müsaade vermedim. Allah’ın yardımıyla, müsaadesiyle atlatıyoruz. Benim en büyük talihim köyde tabiat ile iç içe yaşamak oldu. Doğayı sevdiğim için hiç bilmediğim halde eşimin öğretmesiyle domates, fasulye üzere şeyler ektik. Eşimle bir arada kemoterapi alırken dahi bahçelere gittim. Her şeyimiz doğal burada. Sabah uyandığımda bahçem ve çiçeklerimle ilgileniyorum. Bunun dışında hastalığımdan itibaren el sanatları konusunda da çalışmalarımı aksatmadım. Şu an bile dışarıya çeyiz, el sanatları üzere siparişleri yapıyorum. Bu hastalığa yeni yakalananlara, yaşayanlara tavsiyem, beyninizde inançla yeneceğinizi unutmayın. Hayattan hiç kopmadan uğraşa devam etmelerini öneriyorum. Ben hayata çalışarak tutundum. Elimdeki mesleği devam ettirerek, eşim ve çocuklarımdan aldığım takviye ve inancımla hayata sıkı sıkıya tutundum.”
Kansere genç yaşta yakalananlara eşlerinin daha çok yardımcı olması gerektiğine de dikkati çeken Akar, birlikte gayret ile hastalığı yenebileceklerine inandığını söyledi.
“İlk eşimi kan kanserinden kaybetmiştik”
Eşinin sıkıntı günlerinde elinden sıkı sıkı tutan Halil Akar ise, kent çizgilerinden emekli olduktan sonra köyüne yerleştiğini ve bahçeleriyle ilgilendiğini söyledi.
Köyündeki zeytinlik ve meyve ağaçlarının bulunduğu bahçelerinde çok iyi vakit geçirdiklerini anlatan Akar, eşinin yaşadığı güç periyodu hatırlatarak, şu tabirleri kullandı:
“Beni oldukça bir ağlatmıştır. O hastalığıyla ilgili her konuştuğunda ben ağlarım, tutamam kendimi. Hasta oydu. Ben yalnızca yardımcı oldum. O mevzuya girdim de anlatamıyorum yaşadıklarımızı. Tavsiyem, hasta olan hangisi olursa olsun eşlerin bir birine yardımcı olması gerekir. Morallerini hiç bozmasınlar. İnsan morali bozulduğunda daha fazla hasta olur zati. Birinci eşimi kan kanserinden kaybetmiştik. Çok sıkıntı günler geçirmiştik. Saçlarım o yüzden bembeyaz oldu. Artık eşimle memnun, huzurlu bahçemizde vakit geçiriyoruz.”
Eşi Şerife Akar’ın bahçe işlerinde kendisine çok yardımcı olduğunu ve ektiği eserlerle doğal beslenmelerine itina gösterdiğini de belirten Akar, “Ağaçların budanmasına yardım ediyor. Bahçede ekim işlerini yapıyor. İkimiz birlikte bahçede hoş vakit geçiriyoruz. Bazen çocuklarım da yardım etmeye geliyor. Hastalığa yakalandıktan sonra da tekrar vaktinin birçoklarını bahçede benimle geçiriyor.” diye konuştu.
Kaynak: Anadolu Ajansı / Sıtkı Yıldız
Haberler.com
