AK Parti Genel Başkanvekili Numan Kurtulmuş , Hürriyet Gazetesi’ne verdiği röportajda ismini taşıdığı, fakat hiç tanımadığı dedesinin 7 cephede yaptığı savaşları dinleyerek büyüdüğü Fatih’teki Güya Yedim Camisi’ne komşu konutlarını, küçük yaşta neden ‘Yeter artık vali buluşması!’ diye isyan ettiğinin kıssasını anlattı.
İstanbul’un Fatih ilçesindeyiz… Sene 1960’lar, ‘Kardeşler Apartmanı’… Burada, bugün siyasette 20 yılı geriden bırakan, Başbakan Yardımcılığı ve Kültür ve Turizm Bakanlığı vazifelerinden sonra şimdi AK Parti Genel Başkanvekili unvanını taşıyan Prof. Dr. Numan Kurtulmuş’un ailesi ikamet ediyor… Neredeyse 80 yıldır! Lakin öykü aslında Ordu’nun Ünye ilçesinde başlıyor… Kurtulmuş, ismini taşıdığı dedesini anlatarak başlıyor: “Binbaşı, İstiklal Harbi gazilerinden Numan Kurtulmuş, yedi cephede savaşmış. En son Sakarya Meydan Muharebesi’nde ağır yaralanmış. 39 yaşında malulen emekli olmuş. Dedem ‘Âmentü Şerhi’ isimli, Türkiye’de Latin harfleriyle yazılmış birinci İslami ilmihal kitaplarından birini yazmış bir zat. Siyasete başladığımda muhakkak bir yaşta olanlar, beni dedemle karıştırıp ‘Yahu sen çok gençsin, bu kitabı ne orta yazdın?’ diye sorarlardı!” Dede Numan Kurtulmuş, çocuklarını da iyi yetiştirmek istiyordu. Büyük oğlu İsmail Niyazi ortaokul çağına gelince aile İstanbul’a göç etti. Baba Kurtulmuş tıp hekimi oldu. Numan Beyefendi, beş çocuklu ailenin dördüncü ve tek erkek çocuğu olarak Ünye’de 1959’da dünyaya geldi.
LAUREL HARDY’Lİ CUMARTESİ GECELERİ
Çocukluğunun Fatih’ini bize şöyle anlatıyor: “İstanbul’un o devir ‘çok mutena’ üç semti vardı: Fatih, Eyüp ve Üsküdar… Fatih bu manada kentin kalbiydi. Herkes birbirini tanırdı. Komşumuz, meşhur Güya Yedim Camisi’ydi. Ramazanlarda hatimle namaz kılınırdı. Biz çocuklar cami etrafında oyunlar oynar, komşularımız meskenden ikramlar getirirdi. Cumartesi akşamları sessiz Laurel Hardy sinemalarını izlerdik. Ailemizde hürmet ve sevgi hakimdi. Rahmi amcam savcı, Hilmi amcam ise Necip Fazıl’ın, Sezai Karakoç’un, dedem Numan Kurtulmuş’un kitaplarının basımını yapan Fatih Yayınevi Matbaası’nın sahibiydi. En üst katta oturan Diyanet İşleri Lideri Tayyar Altıkulaç ablamlara Kuran okumayı öğretmişti. O devir muhafazakar toplulukta kız çocuklarının okutulmasıyla ilgili önemli rezervler vardı. Babamsa, ‘Asıl kız çocuklarını okutmamız lazım’ sıkıntısı ve dört kızına da üniversite okumaları için büyük dayanak verdi.”
NECİP FAZIL’IN ‘AYASOFYA AÇILACAKTIR’ KONFERANSI
Babasının tek oğlu içinse öteki planları varmış… Kurtulmuş anlatıyor: “Hayatını İlim Yayma Cemiyeti’ne vakfetmişti. Beni de toplantılara, konferanslara götürürdü. Bir sefer, ben 8-9 yaşlarındayken beni ikna etmek için “Oğlum toplantıya Vali Beyefendi de gelecek!’ deyince ‘Ben valiyi görmekten bıktım baba!’ diye isyan ettiğimi unutmuyorum! Alışılmış bu konferansların sonra çok yararını gördüm. Mesela Necip Fazıl’ın Ulusal Türk Talebe Birliği’nde ‘Ayasofya kesinlikle açılacaktır’ konuşmasını yaptığı günü hatırlıyorum. Ortaokula girdikten bir yıl sonra 12 Mart Muhtırası oldu… O vakit hayatımızda iz bırakan şeylerden birisi Nihat Erim hükümetinin imam hatip okullarının orta kısmını kapatmasıydı. 1970’lerden itibaren sağ-sol tartışmaları alevlendi. Çabayı fikri kuvvetli olanın kazanacağını inanıyorduk. Bu yüzden görüşümüzü iyi söz edebilecek donanıma sahip olmak gayretindeydik. Orta tahsilden itibaren daha çok Ulusal Türk Talebe Birliği ve okuduğumuz İstanbul İmam Hatip Lisesi’nin etrafında sokaktaki fiili, silahlı, sopalı arbedenin dışında kaldık.”
‘İLK İKİ YIL ÇATIŞMA, SON İKİ YIL SIKIYÖNETİM!’
Liseden sonra eğitim için toplumsal bilimlere yöneldi. Çünkü babasının yaşadığı zorlukları gördükten sonra tıpçı olmamaya karar vermişti. Lakin o devrin zorluğu mesleklerde değil, ortamın kendisindeydi. Numan Kurtulmuş, 1978’de girdiği İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi günlerini şöyle anlatıyor: “İlk iki yılı 12 Eylül öncesindeki tam arbedenin olduğu devirde, son iki yılı sıkıyönetim ortamında okuduk. Makûs günlerdi. Beyazıt’taki yerleşkenin bir tarafında sağcılar, başkasında solcular olurdu. Karşılaşacakları yerlerde polis ve asker beklerdi. Biz kendi şahsiyetimizi ortaya koyardık lakin fiili arbedenin içerisinde değildik. Bizim neslimiz üzerinde Sezai Karakoç’un, Cemil Meriç’in, Necip Fazıl’ın, Kemal Tahir’in çok tesirleri oldu. O devirde Bosna Hersek’te, Avrupa içerisinde, Müslüman kimliğiyle ve birebir vakitte Batılı tasavvurları da yok etmeden, bir milleti ayağa kaldıran Aliya İzzetbegoviç’in ilham verici uğraşı, gençlik olarak bizi çok etkiliyordu.”
12 Eylül darbesi sonrasıysa öbür bir hava hakim olmuş. Kurtulmuş anlatıyor: “12 Eylül askeri darbesi Türkiye’nin onlarca yılını çalmıştır. Darbe sabahını hatırlıyorum. Halkın çoğunluğunda tedirginlik vardı. Kenan Evren’in de Cumhurbaşkanı seçilmesine imkan veren Anayasa Referandumu benim birinci oy verdiğim seçimdi. Biraz da göstererek, koyu mavi renkli ‘Hayır’ oyumu vermiştim!”
MALCOLM X’TEN ESİNLENİP NEW YORK’TA CEZAEVLERİNİ GEZERDİK…
Numan Kurtulmuş, 12 Eylül’ün sancılı sürecinin akabinde akademik mesleğine devam etti. İktisat Fakültesi’ndeki asistanlığı sırasında tanıştığı Sevgi Hanım’la evlendi. Evlendikten bir hafta sonra da doktora çalışmaları için Amerika Birleşik Devletleri’ne gittiler. Kurtulmuş, Cornell Üniversitesi’ndeki izlenimlerini şöyle anlatıyor: “İlk gittiğimizde 1990’ların başında Müslümanlar için rahat ve uyumlu bir ortam vardı. Amerika’nın Irak’ı işgalinden sonra İslam aksisi haller arttı. Malcolm X, bizim için ırkçılık aykırısı telaffuzuyla dikkat çeken bir aktivist ve düşünürdü. Onun İslamiyeti seçmesinde, hapishane günlerindeki öze dönüşünün tesirli olduğunu okumuştuk. Cornell’de ‘Müslüman Talebeler Grubu’ vardı. Bir ramazanda cezaevindeki Müslümanları ziyarete gittik. New York’un en ağır suçlularının kaldığı Elmira Cezaevi’ni unutmuyorum… Hata içeride de devam edermiş. Lakin İslam’ı seçen mahkumlar daha mülayim, daha anlayışlı oldukları için cezaevi idaresi içeride Müslümanlığın gelişmesini istermiş. İçeride bunun için bir imam görevlendirmişlerdi. Müslüman mahkûmların birden fazla siyahlar ve Porto Rikolulardı…” Bir başka unutamadığı anısı şöyle: “Cornell Üniversitesi içinde farklı dinlerden insanların ibadet, merasim ve programlarını yapmaları için tahsis edilmiş bir bina vardı. Cuma ve bayram namazları da burada kılınırdı. Fakat Müslümanlar ortasında ihtilaf çıkmış. İkinci bir topluluk da cumayı başka kılmak için idareye başvurmuş. Üniversite idaresinden beni arayıp ‘İki küme da sizi istiyor, cuma’yı siz kıldırır mısınız?” demişlerdi. Ben de oturdum Müslüman topluluk nasıl olmalıdır, kardeşlik ve dayanışma üzerine bir hutbe hazırladım. Sonra iki kümeden da ‘Yahu bizi nasıl da sarstın!’ yorumu gelince anladım ki iyi olmuş! Birleştirici olmaya her vakit ihtimam gösterdim.”
SİYASETE GİRİŞ… ‘AKADEMİYİ TERCİH ETMİŞTİM, TA Kİ…’
Numan Kurtulmuş bugün siyasette 20 yılı geride bırakmış bir isim… Pekala her şey nasıl başlamış? “Aslında hem aile etrafım hem de yetiştiğim fikri muhit açısından, toplumsal mefkurelerin ve siyasetin daima içindeydim” diyerek cevaplıyor: “Amerika’dan Türkiye’ye 1993’te döndük. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’nde öğretim üyesi olarak misyonumuza başladık. Ben 1994’te, Sevgi Hanım 1995’te doçent oldu. Çocuklarımız Ayşe, İsmail ve Buyruk doğdu… Akademik çalışmaları tercih ettim. Ta ki; hayatımızda derin iz bırakan 28 Şubat’a kadar… O güne kadar rahat olan ortam bir anda değişti. Bizim kısımda görüşler aykırı olsa da herkesin itina gösterdiği insani ilgiler vardı. 28 Şubat’tan sonra ne yazık ki, kimi hocalarda da ‘darbe hevesleri ve karşı tarafı yok etme histerisi’ hortladı. Biz de nasibimizi aldık. Eşim Sevgi Hanım açığa alındı. Öğrencilerimiz imtihana giremiyorlar, okullarından uzaklaştırılıyorlar, bir sürü baskılar, sıkıntılar…Türkiye’nin sıradan dindar insanlarını dışarı iterek alan temizlediler. Ben FETÖ’nün doğumundaki en değerli ayaklarından birisinin samimi Müslüman Anadolu insanını dışarı itmek olduğunu düşünüyorum. Kendisini kamufle edip kurumların kılcal damarlarına kadar sirayet eden bir FETÖ ağı ortaya çıktı. Daha evvelki darbelerden farklı olarak 28 Şubat’ın gerisindeki irade yalnızca siyasete değil esasen sosyolojiye müdahale etmek istedi. Bunun üzerine siyasette güçlü olmak, siyasette sivilleşmeyi sağlamaktan diğer yol olmadığını bir kez daha gördük. Merhum Necmettin Erbakan’ın başında olduğu siyasi hareketin partisi, Fazilet Partisi’nden yapılan ısrarlı davet üzerine 1998’de İstanbul Vilayet Lideri olarak vazifeye başladım. O günden beri siyasetteyim…”
SİYASETTEKİ PRENSİPLERİ… ‘ÖTEKİLEŞTİRİCİ LİSANDAN UZAK DURDUM’
“Hayatım boyunca inanmadığım hiçbir şeyi söylemedim. Fikirlerimden taviz vermedim. Hiçbir lafı evirip çevirmedim. Sokaktaki vatandaş ne düşünüyorsa onun lisana getirilmesine uğraş ettim. Eşit ve özgür bireyler olarak vatandaşlarımız ortasında oluşturulacak mezhebi, etnik hatta kültürel ayrımcılığa daima karşı çıktım. Zıt fikirlerde olabilirsiniz ancak biz siyasetçiler birbirimizin düşmanı değil, rakibiyiz. Hiçbir görüşümüz uymasa da ortak paydamız var; Türkiye. Onun için ötekileştirici bir üsluptan fazla anlamaya ve anlatmaya çalışarak siyasette olmaya uğraş ettim.”
‘DEVLETLE MİLLET FARKLI TELDEN ÇALAMAZ’
Numan Kurtulmuş: “Biz daima yegane hakimin millet olduğunu savunduk. Muvaffakiyetin anahtarı devlet-millet kaynaşması. Her ağaç kendi gövdesi üzerine yükselir. Ulusal Görüş, 1969’da merhum Necmettin Erbakan ile başlamış fakat onun öncesinde Tazminat ve Meşrutiyet periyotlarına ilişkin fikri siyasi izlek var. Menderes’in, Özal’ın, Erbakan’ın ‘milli siyaset geleneği’ bugün Tayyip Erdoğan öncülüğünde AK Parti’de temsil ediliyor. Savunma sanayiindeki atılımlar, darbelere karşı hal, demokrasi ve ulusal irade, dini eğitimin güçlendirilmesi bu geleneğin değerli iddialarındandır.”
Hürriyet
Haber7
